هر سخن سنجی که خواهد صید معنیها کند
چون زبان می‌باید اول خلوتی پیدا کند
زینهار از صحبت بد طینتان پرهیز کن
زشتی یک رو هزار آیینه را رسوا کند
عمرها می‌بایدت با بی‌زبانی ساختن
تا همان خاموشی‌ات چون آینه گویا کند
می‌کشد بر دوش صد توفان شکست حادثات
تا کسی چون موج از این دریا سری بالا کند
هرزه‌گرد از صحبت صاحب‌نظرگیرد حیا
آب‌گردد دود چون در چشم مردم جاکند
آه‌گرمی صیقل صد آینه دل می‌شود
شعله‌ای چون شمع چندین داغ را بینا کند
بی‌گداز خود علاج کلفت دل مشکل است
کیست غیر از آب گشتن عقد گوهر واکند
می‌دمد صبح از گریبان صفحهٔ آیینه را
از تماشای خطت گر جوهری انشا کند
شانه را اقبال گیسویت ختن سرمایه کرد
وقت رندی خوش که با چاک جگر سودا کند
خاک مجنون را عصایی نیست غیر ازگردباد
ناله‌ای کو تا بنای شوق ما برپا کند
سخت دور افتاده‌ایم از آب و رنگ اعتبار
زین گلستان هرکه بیرون جست سیر ما کند
بی‌خطایی نیست بیدل اضطراب اهل درد
اشک چون بیتاب گردد لغزشی پیدا کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت سکوت و تامل در بیان معانی عمیق اشاره میکند. او تاکید دارد که برای یافتن و بیان مفاهیم واقعی، فرد باید ابتدا با درون خود در خلوت باشد و از صحبت‌های منفی و بدفرجام پرهیز کند. سکوت به عنوان ابزاری ارزشمند معرفی شده که می‌تواند مانند آینه، حقایق را نمایان کند.
شاعر همچنین به چالش‌های زندگی و سختی‌های ناشی از تندبادها اشاره میکند و می‌گوید که انسان باید با صبر و حیا به جلو برود. در این میان، عشق و زیبایی هنر می‌تواند گشایشی در دل‌ها ایجاد کند و روح انسان را به پرواز درآورد.
حرف آخر این است که هر انسان با سعی و کوشش بیشتر می‌تواند از گرفتاری‌های دنیا رها شود و به زیبایی‌های درونی خود پی ببرد. اشک و احساسات هم نشانه‌ای از واقعیت‌های درونی و جهانی است که باید با آنها روبرو شد.
هوش مصنوعی: هر کسی که می‌خواهد به عمق سخنان پی ببرد و معناهای آن را درک کند، ابتدا باید در آرامش و تنهایی فکر کند و فضا را برای تفکر خود آماده کند.
هوش مصنوعی: از گفتگو با کسانی که ذات ناپاکی دارند، دوری کن؛ زیرا زشتی یک شخص در هزار آینه خود را نشان می‌دهد و رسوا می‌شود.
هوش مصنوعی: برای زندگی‌ات باید سال‌ها با سکوت و بی‌زبانی بسازی، تا آن خاموشی‌ات بتواند مانند آینه چیزهایی را بیان کند.
هوش مصنوعی: زندگی انسان با چالش‌های بسیار و سختی‌های فراوان همراه است. اما در میان این مشکلات، افرادی پیدا می‌شوند که با شجاعت و اراده خود، می‌توانند از این سختی‌ها عبور کرده و به موفقیت دست یابند، درست مانند موجی که با قدرت از دریا برخاست.
هوش مصنوعی: هر کسی که در صحبت‌های اهل علم و نظر قرار بگیرد، از حیا و شرم دور می‌شود، مانند این که تنها به خاطر این که در چشم مردم باشد، به خود اجازه می‌دهد کارهای ناپسند انجام دهد.
هوش مصنوعی: احساسات عمیق و صمیمی می‌تواند مانند گرمایی باشد که آینه‌های دل را صیقل می‌دهد و این شعله، مانند شمعی که درخشان است، قابلیت دیدن داغ‌ها و زخم‌های دل را به ما می‌دهد.
هوش مصنوعی: چاره کردن درد دل سخت است، مگر کسی که مانند آب، گوهری را بگشاید و آزاد کند.
هوش مصنوعی: صبح با نور خود از دامن آسمان می‌دمد و وقتی که می‌خواهد به تصویر تو در آینه نگاه کند، باید قلمی برای نوشتن زیبایی تو داشته باشد.
هوش مصنوعی: شانه‌ی خوشبختی به موهای تو ارزش و اهمیت داده است، وقتی که در لحظه‌های شاد و رندانه، دل را در آتش عشق بسوزاند.
هوش مصنوعی: خاک مجنون هیچ تکیه‌گاهی ندارد جز گردبادی که فریادی باشد تا عشق ما را برپا کند.
هوش مصنوعی: ما از زیبایی و اعتبار دور شده‌ایم. هر کسی که از این باغ بیرون برود، ما را به گردش و تحرک وا می‌دارد.
هوش مصنوعی: هیچ کس نیست که از اشتباهات مصون باشد، بیدل. کسانی که در دل خود درد و رنج دارند، ممکن است در لحظاتی از شدت احساسات خود، اشک بریزند و این نشان‌دهنده‌ی ضعف یا لغزش آنهاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر که جان خفته را از خواب جهل آوا کند
خویشتن را گرچه دون است، ای پسر، والا کند
هر کسی که‌ش خار نادانی به دل در خست نیش
گر بکوشد زود خار خویش را خرما کند
علم چون گرماست نادانی چو سرما از قیاس
[...]
ابر آذاری چمن‌ها را پر از حورا کند
باغ پر گلبن کند، گلبن پر از دیبا کند
گوهر حمرا کند از لؤلؤ بیضای خویش
گوهر حمرا کسی از لؤلؤ بیضا کند
کوه چون تبت کند چون سایه بر کوه افکند
[...]
باد نوروزی زمین را جامه از دیبا کند
تارش از یاقوت سازد پودش از مینا کند
گلستان را چون یکی بیجاده گون پیدا کند
مرغ دستان سازد ابر شاخ گل شیدا کند
ابر آزادی ز دریا روی در صحرا کند
[...]
قصه پر غصه بر درگاه خاتون جهان
عرضه دارم گر ز راه مکرمت اصغا کند
میکند گردون دون با من ستم بیموجبی
عدلت آخر چون روا دارد که او اینها کند
هر زمان آرد محصل نسخه ئی کابن یمین
[...]
هر شبی سودای چشمش بر سرم غوغا کند
غمزه‌اش صد فتنه در هر گوشه‌ای پیدا کند
از می سودای چشمت خوش برآید جان من
سر خوش است امشب خمار مستیش فردا کند
پایه من بر سر بازار سودایش شدست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.