ای بهار پرفشان دل برگل و سنبل مبند
آشیان جز در فضای نالهٔ بلبل مبند
شوق آزادی تعلق اختراع وهم تست
از خیال پوچ چون قمری به‌گردن غل مبند
مجمع دلها تغافلخانهٔ ابرو بس است
غافل از شور قیامت بر قفا کاکل مبند
بزم‌خاموشی‌ست از پاس‌نفس غافل مباش
بر پر پروانه تشویش چراغ گل مبند
دورگردونت صلاها سزندکای بیخبر
تا نفس داری ز گردش پای جام مل مبند
سرگذشت‌عبرت‌مجنون‌هنوز افسانه‌نیست
محشر آسوده‌ست بر زنجیر ما غلغل مبند
زندگی تاکی کشد رنج تک و تاز هوس
پشت خر ریش است ای گاو از تکلف جل مبند
از شکست موج آزاد است استغنای بحر
تهمت نقصان اجزا بر کمال کل مبند
نیست بی‌آرایش عشاق استعداد شوق
موی سرکافیست بر دستار مجنون گل مبند
تا دم حاجت مبادا بگذری از آبرو
اندکی آگاه باش از چشم بستن پل مبند
پیری و لاف جوانی بیدل آخر شرم دار
شیشه چون شد سرنگون جز بر عرق قلقل مبند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی موضوعاتی چون عشق، آزادی، و زندگی می‌پردازد. شاعر بهار را به عنوان نمادی از زیبایی و تازه‌نفسی معرفی می‌کند، اما از اهمیت ندادن به زیبایی‌های ظاهری و بی‌توجهی به واقعیت‌های عمیق زندگی warns می‌دهد. او بر این باور است که شوق واقعی از آزادی و حقیقت ناشی می‌شود و نباید به ظواهر دلخوش بود.
شاعر به تعبیر عمیق‌تری از زندگی می‌پردازد و از غفلت انسانی در مقابل تحولات و آزمون‌های سخت زندگی انتقاد می‌کند. او به پایان عمر و گذر زمان اشاره می‌کند و نسبت به توهمات و دغدغه‌های بی‌مورد هشدار می‌دهد.
در نهایت، شاعر از عشق و اهمیت خلوص نیت در عشق سخن می‌گوید و به ضرورت آگاهی و صداقت در روابط اشاره می‌کند. او به جوانی و پیری و عدم فریب خوردن از ظواهر هشدار می‌دهد و بر اهمیت درک عمیق زندگی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای بهار زیبا و پرگل، دل را به گل و سنبل گره نزن. آشیان خود را جز در فضای ناله و غم بلبل بساز.
هوش مصنوعی: علاقه به آزادی، وابستگی و محدودیتی است که تنها در خیال وجود دارد. مثل قناری که به گردن خود زنجیری را بسته است و نمی‌تواند پرواز کند.
هوش مصنوعی: مجمع دلها، جایی است که باید ابروها را به‌دور از غفلت نگه داشت. نباید به شادی‌های زودگذر و ظاهری، چندان اهمیت داد و از حال و روز قیامت غافل شد. به هیچ عنوان، سر و وضع خود را فدای زیبایی‌های ظاهری نکن.
هوش مصنوعی: محفل بی‌سر و صدایی به راه افتاده است، از خویشتن غافل نشو. بر بال پروانه که به چراغ نزدیک می‌شود، اجازه نده که به گل آسیبی برسد.
هوش مصنوعی: زندگی به دور و برش ادامه می‌دهد، بیخبر از آنچه برای ما می‌گذرد. تا زمانی که نفس می‌کشی، از لذت‌های زندگی غافل نشو و خود را از شادابی و شادی دور نکن.
هوش مصنوعی: سرگذشت و داستان عبرت‌آمیز مجنون هنوز تنها یک افسانه نیست. در واقع، روز قیامت دارد با آرامش بر زنجیر ما نظارت می‌کند، بنابراین نباید بی‌جهت شلوغی و سر و صدا ایجاد کرد.
هوش مصنوعی: زندگی تا چه زمانی باید به رنج و تلاش برای خواسته‌ها ادامه دهد؟ ای گاو، چرا خودت را به زحمت و نامیدی می‌اندازی؟ از ظاهرسازی و تظاهر بپرهیز.
هوش مصنوعی: موج دریا از شکست خود آزاد است، زیرا نقص اجزای آن تاثیری بر کمال و تمامیت دریا ندارد.
هوش مصنوعی: عشاق بدون زیبایی و آرایش، رغبتی به عشق ندارند. موهای سر برای مجنون کافی است و نباید گل را بر روی دستار او قرار داد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که به چیزی نیاز داری، باید حواست به آبرویت باشد و بر این نکته آگاه باش که نباید به راحتی از ارزش‌های خود بگذری.
هوش مصنوعی: پیری و صحبت‌های غرورآمیز جوانی، بیدل، در نهایت باید خجالت بکشی. وقتی شیشه سرنگون می‌شود، دیگر جز بر قطرات عرقی که چکیده نمی‌شود، نمی‌توانی تکیه کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ساربانا پرشتابان بار ازین منزل مبند
بس خرابم من یک امروز دگر محمل مبند
حالیا از چشم طوفان خیز من ره دجله است
یک دو روز دیگری این رخت ازین ساحل مبند
غافلی کز من به رویت مانده باقی یک نگاه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.