ای ساز قدس دل به جهان نوا مبند
یکتاست رشته‌ات به هر آواز پا مبند
تمثال غیر و آینه‌ات این چه تهمت است
رنگ شکسته بر چمن کبریا مبند
ای بی‌نیاز کارگه اتفاق صنع
بار خیال بر دل بی‌مدعا مبند
پرکوته است سعی امل با رسایی‌ات
ای نغمهٔ بلند به هر رشته پا مبند
بیگانگی ز وضع جهان موج می‌زند
آیینه جز مقابل آن آشنا مبند
بست و گشاد حکم قضا را چه چاره است
نتوان خیال بست‌که مگشای یا مبند
دارد دل شکسته در این دیر بی‌ثبات
مضمون عبرتی که برای خدا مبند
سامان شبنم چمنت آرمیدگی‌ست
این محمل وفاق به دوش هوا مبند
ناموس آبروی تنزه نگاه دار
رنگ عرق تری‌ست به سازحیا مبند
زان‌دست بی‌نگارکه در آستین توست
زنهار شرم دار خیال حنا مبند
این عقده امید که دل نقش بسته‌است
بیدل به رشته ای که توان کرد وامبند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تعبیراتی رازآلود و زیبایی از اهمیت خودشناسی و دوری از غیر و تظاهر می‌پردازد. شاعر با نغمه‌ای لطیف به انسان توصیه می‌کند که به دنیا وابسته نشود و در کارها و آوازهایش به خود و حقیقت وجودی‌اش پایبند باشد. او به نشان دادن واقعیات زندگی و پایداری بر اصول انسانی تأکید می‌کند و از رنگ‌های دنیوی و تهمت‌ها پرهیز می‌دهد. در نهایت، شاعر بر ضرورت حفظ آبرو و نگه‌داری از عواطف و آرزوهای درونی تأکید می‌کند و به اجتناب از هر گونه خودفریبی و ظاهرسازی دعوت می‌نماید.
هوش مصنوعی: ای دل بزرگ، نگذار که نت‌ها و نواهای دنیا تو را به خود مشغول کنند. تو به یک حقیقت یکتا وابسته‌ای و نباید خودت را به هر صدایی محدود کنی.
هوش مصنوعی: این بیت به اشتباه نشانه‌گذاری و قضاوت نادرست اشاره دارد. شاعر با بیان اینکه تصویر دیگران را به خود نسبت ندهید و به آنها اتهام نزنید، به اهمیت حفظ شفافیت و صداقت در قضاوت درباره دیگران تأکید می‌کند. همچنین، نگاهی به زیبایی و شگفتی‌هایی که طبیعت و وجود دارد، الهام می‌بخشد و هشدار می‌دهد که نباید آنها را با رنگ‌های غلط و نادرست آغشته کرد.
هوش مصنوعی: ای بی‌نیاز، در کارگاه سرنوشت، از زیبایی‌های خیال، دل‌های بی‌ادعا را پر نکن.
هوش مصنوعی: تلاش و کوشش محدود است، اما صدای تو و قدرت بیان‌ات دلسوزانه و بلند است. بنابراین، اجازه نده که به هیچ موضوع یا مسأله‌ای وابسته شوی.
هوش مصنوعی: عجیب است که در این دنیا، حس بیگانگی و فاصله وجود دارد. بنابراین، هرگز به آینه‌ای که فقط تصویر آشنا را نشان می‌دهد اکتفا نکن.
هوش مصنوعی: سرنوشت و قضا و قدر از دست ما خارج است و نمی‌توانیم به آن شک کنیم. چه فایده‌ای دارد که به آن فکر کنیم؟ ما هم نمی‌توانیم آن را تغییر دهیم یا مانع آن شویم.
هوش مصنوعی: دل شکسته در این مکان ناپایدار درسی دارد که برای خدا نباید به آن دل بست.
هوش مصنوعی: زیبایی شبنم‌های روی چمن نتیجه‌ي آرامش و سکون آن‌هاست، پس این وسیله‌ی همراهی را به دوش باد نگذار.
هوش مصنوعی: آبرو و شخصیت خود را حفظ کن و مراقب باش که به خاطر لذت‌های زودگذر، شرافت و پاکدامنی‌ات را از دست ندهی.
هوش مصنوعی: از طرفی که بدون نقش و نگار در آستین تو است، مواظب باش که به خیال رنگ حنا دچار شرم نشوی.
هوش مصنوعی: این امیدی که در دل جا گرفته است، به مانند رشته‌ای است که نمی‌توان آن را محکم گره زد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.