|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از غم و درد خود می‌گوید و می‌پرسد که چقدر باید به عشوه و ناز معشوق خوشحال بماند در حالی که او خود در حال مرگ است. او احساس می‌کند که معشوق در کشتن او جدی است و از او می‌خواهد که به جای این بازی‌های شیرین، کمی به او توجه کند. شاعر به تلخی زندگی اشاره می‌کند و خواهان این است که معشوق به خوبی و سرمایه‌گذاری در روزهای آینده توجه کند، نه اینکه او را در بند عشق و دلتنگی نگه دارد.
هوش مصنوعی: چقدر دیگر شکنجه‌ام می‌کنی؟ تا کی با ناز و عشوه‌ات مرا راضی می‌کنی؟
هوش مصنوعی: به جد می بینم که تو در کشتن من جدی هستی، و آیا به خون من سوگند نمی‌خوری؟
هوش مصنوعی: من از عشق تو، تلخی‌های زندگی را احساس نمی‌کنم، زیرا لب‌های تو شیرینی دارند.
هوش مصنوعی: به طور خوب و مفید در دنیا عمل کن، چون ممکن است این کارها روزی به نفع تو باشد.
هوش مصنوعی: آیا این درست است که به خاطر بوسه‌ای این‌طور رفتار می‌کنی؟ آیا تو کسی را که در رنج و زحمت است، به بند کشیده‌ای؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.