جوان‌بخت و جهان‌آرایی ای زن
جمال و زینت دنیایی ای زن
صدف خانه است و صاحبخانه غوّاص
تو در وی گوهرِ یکتایی ای زن
تو یکتا گوهری در دُرجِ خانه
وزان بهتر که گوهرزایی ای زن
تو در عینِ لطافت زورمندی
تو هم گوهر تو هم دریایی ای زن
چو مغز اندر سر و چون هوش در مغز
به‌جا و لایق و شایایی ای زن
تو نورِ دیدهٔ روشندلانی
ازیرا درخور و دربایی ای زن
طبیعت خود چو کانی پُر ز لفظ است
تو آن الفاظ را معنایی ای زن
تعالی‌الله که در باغِ نکویی
چو گل پاکیزه و زیبایی ای زن
خطا گفتم ز گل نیکوتری تو
که هم زیبا و هم دانایی ای زن
ترا حاجت به آرایش نباشد
که خود پا تا به سر آرایی ای زن
نعیم زندگی را با تو بینم
همانا نور چشم مایی ای زن
معمای جهان حل کردی و باز
تو خود اصل معماهایی ای زن
نبودی زندگی گر زن نبودی
وجود خلق را مبدایی ای زن
بنای نیک‌بختی را به گیتی
تو هم معمار و هم بنّایی ای زن
کَواکِب جمله تن کوشند، چون تو
شبانگه گرم لالالایی ای زن
بغلتد اشکِ اَنجُم، چون برِ طِفل
تو چشم از خوابِ خوش بگشایی ای زن
طبیعت جذبهٔ عشق از تو آموخت
که تو خود عشق را مبنایی ای زن
طبایع گاه لطف و گاه قهرند
تو لطف از فرق سر تا پایی ای زن
بهشتِ واقعی جایی‌ست کز مهر
تو با فرزندگان آنجایی ای زن
تَواضُع را چو خیزی پیش شوهر
همایون شاخهٔ طوبایی ای زن
دریغا گر تو با این هوش و ادراک
به جَهل از این فزون‌تر پایی ای زن
دریغا کز حسابِ خود وطن را
به نیمه تن فلج فرمایی ای زن
*
*
بزرگا شهریارا! کامر فرمود
کز این بیغوله بیرون آیی ای زن
به شاهِ پهلوی از جان دعا گوی
اگر پنهان و گر پیدایی ای زن
ثنای بانو و شَه‌دُخت و شَه‌پور
بکو گر پیر اگر برنایی ای زن
سوی علم و هنر بشتاب و کن شُکر
که در این دورهٔ والایی ای زن
حجابِ شرم و عفت بیشتر کن
کنون کآزاد، ره‌پیمایی ای زن
به کار علم و عفّت کوش امروز
که مامِ مردمِ فردایی ای زن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی ویژگی‌ها و نقش والای زنان در جامعه است. شاعر زن را به‌مثابه‌ی مروارید گرانبها، منبع عشق و زیبایی، و قدرت و لطافت می‌داند. او بر این باور است که زن موجب رونق زندگی و معمار خوشبختی انسان‌هاست. زن به‌عنوان نشانه‌ای از عقل و احساس، به دنیا معنا می‌دهد و در عین fragility، قدرت و عزم بالایی دارد. شاعر ضمن تشویق زنان به علم و هنر، بر لزوم حفظ عفت و شرم تاکید می‌کند و از آنان می‌خواهد که در مسیر پیشرفت و سرفرازی گام بردارند. این اثر تجلیلی است از جایگاه و اهمیت زنان در زندگی و جامعه.
هوش مصنوعی: ای زن، تو خوش‌شانس و زیبا هستی؛ تو زینت و زیبایی این دنیا هستی.
هوش مصنوعی: صدف نماد یک خانه است و صاحب آن خانه، غواصی است که در آن به جستجوی گوهرهای ناب و بی‌نظیر می‌پردازد. این گوهر یکتا، اشاره به تو دارد ای زن.
هوش مصنوعی: تو یک گوهر منحصر به فردی که در خانه‌ات قرار دارد و از آن بهتر است که زینت و زیور زیبایی.
هوش مصنوعی: تو با وجود لطافتت، قدرت زیادی داری و هم به عنوان یک گوهر ارزشمند هستی و هم به مانند یک دریا. این ویژگی‌ها به تو هویت خاصی می‌بخشند.
هوش مصنوعی: مانند مغز در سر و هوش در مغز، تو نیز در موقعیت خود مناسب و شایسته‌ای ای زن.
هوش مصنوعی: تو روشنی چشمان افرادی هستی که روشنفکرند و برای تو ارزش و اهمیت زیادی قائلند. ای زن، تو قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی داری که بسیار ارزشمند است.
هوش مصنوعی: طبیعت تو همچون سرچشمه‌ای سرشار از کلمات است، اما تو باید به آن کلمات مفهومی ببخشی.
هوش مصنوعی: خداوند بزرگ است و تو ای زن، در باغ نیکویی مانند گلی پاک و زیبا هستی.
هوش مصنوعی: من به اشتباه از زیبایی تو سخن گفتم، زیرا تو هم زیبا هستی و هم دارای دانایی.
هوش مصنوعی: تو نیازی به زیورآلات نداری، چون خودت به اندازه کافی زیبا هستی ای زن.
هوش مصنوعی: زندگی را در کنار تو زیبا می‌بینم، تو روشنی چشم من هستی ای همسر.
هوش مصنوعی: تو موفق شدی که رازهای جهان را بفهمی، اما خودت همچنان معمای اصلی و پیچیده‌ای هستی، ای زن.
هوش مصنوعی: اگر زن نمی‌بود، زندگی و وجود آدم‌ها هم معنا نمی‌یافت. ای زن، تو هستی که به دنیا هستی می‌بخشی و آن را شکل می‌دهی.
هوش مصنوعی: ای زن، تو در این دنیا هم معمار و هم بنا هستی که می‌توانی پایه‌های سعادت و خوشبختی را بسازی و آن را شکل دهی.
هوش مصنوعی: تمام ستاره‌ها در تلاشند، مانند تو که در شب به آرامی آواز می‌خوانی ای زن.
هوش مصنوعی: وقتی تو ای زن چشمانت را از خواب خوش باز می‌کنی، اشک ستاره‌ها هم به زمین می‌چکد.
هوش مصنوعی: عشق به تو الهام شده و طبیعت به تو نشان داد که خودت یکی از پایه‌های عشق هستی، ای زن.
هوش مصنوعی: طبیعت انسان‌ها گاهی با مهربانی و گاهی با خشم همراه است؛ اما تو ای زن، مهربانی را از سر تا پا در وجود خود داری.
هوش مصنوعی: بهترین و حقیقی‌ترین بهشت جایی است که با محبت تو فرزندان آنجا وجود داشته باشند، ای زن.
هوش مصنوعی: اگر تواضع و فروتنی را پیش بگیری، به مانند شاخه‌ای از درخت طوبی به شوهر با عظمت خود نزدیک می‌شوی، ای زن.
هوش مصنوعی: ای کاش که با این فهم و درک بالایی که داری، بیشتر از این به جهل و نادانی نپردازی، ای زن.
هوش مصنوعی: ای کاش که به خاطر خودت، وطن را به نیمی از وجودت فلج نکن.
هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم زیبایی اشاره دارد که از عشق و احساسات عمیق ناشی می‌شود و نشان‌دهنده لطافت و شگفتی در روابط انسانی است. در اینجا، شاعر زیبایی‌ها و رازهای عشق را به تصویر می‌کشد و می‌گوید که عشق چه تأثیرات عمیقی بر زندگی دارد.
هوش مصنوعی: ای بزرگ شهریار! فرمان داده‌اند که از این جای دور و تاریک بیرون بیایی، ای زن.
هوش مصنوعی: برای شاه پهلوی دعا کن، چه در خفا و چه به وضوح، ای زن.
هوش مصنوعی: از ستایش و مدح بانویی و دختر سلطانی و پسر سلطانی بگو، حتی اگر پیر باشی، ای زن!
هوش مصنوعی: به سوی دانش و هنر پیش برو و شکرگزار باش که در این زمان باارزش زندگی می‌کنی ای زن.
هوش مصنوعی: ای زن، اکنون که آزاد شده‌ای، بیشتر حجاب و عفت خود را حفظ کن و به راه خود ادامه بده.
هوش مصنوعی: امروز تلاش کن تا به علم و اخلاق پایبند باشی، زیرا تو مسئول آینده نسل‌ها هستی، ای زن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.