آه گر من زعشق آه کنم
همه روی جهان سیاه کنم
آه من در جهان نمی‌گنجد
در جهان پس چگونه آه کنم
هر دو عالم شود چو انگشتی
گر من آهی ز جایگاه کنم
گر دمی آتشین زنم ز دلم
به دمی دفع صد سپاه کنم
بحر خون در دلم چو موج زند
من به خون در روم شناه کنم
موج آن خون چو بگذرد از حد
خون دل را به دیده راه کنم
خون بریزم ز دیده چندانی
که بسی خلق را تباه کنم
عالمی خون خویشتن بینم
از پس و پیش اگر نگاه کنم
با چنین حالتی عجب که مراست
گر کنم طاعتی گناه کنم
هیچ خلقی گداتر از من نیست
گرچه دعوی پادشاه کنم
ره به گلخن نمی‌دهند مرا
وین عجب عزم بارگاه کنم
شربتی آب چاه نیست مرا
وی عجب عزم فخر آب جاه کنم
همچو لاله کلاه در خونم
چه حدیث سر و کلاه کنم
سر درودم فرید را چو گیاه
پس کنون کره در گیاه کنم
همچو عطار مست عشق شوم
گر دمی در رخش نگاه کنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد و عشق سخن می‌گوید. او نشان می‌دهد که عشق او تا چه حد عمیق و طاقت‌فرساست. وقتی آه می‌کشد، می‌خواهد جهانی را به رنگ سیاه درآورد، زیرا احساساتش فراتر از کنترل اوست. او بیان می‌کند که اگر بتواند یک آه بکشد، می‌تواند دنیا را تحت تأثیر قرار دهد.
شاعر در دلش دریایی از خون دارد و این احساساتش آنقدر شدید است که می‌تواند دیگران را نیز تحت تأثیر قرار دهد. او برای بیان درد و رنج خود به خون، اشک و آتش استعاره می‌آورد و ابراز می‌کند که او گداترین و پریشان‌ترین فرد است، اما همچنان به عزم و خواسته‌های خود ادامه می‌دهد.
شاعر خود را در شرایطی می‌بیند که از یک سو در غم و اندوه است و از سوی دیگر، می‌خواهد از عشق لذت ببرد و به شادی و زیبایی فکر کند. او به شدت تحت تأثیر عشق قرار گرفته و این ترکیب از درد و زیبایی نشان‌دهنده حال و روز اوست.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر عشق آه بزنم، تمام زیبایی‌های جهان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهم و آنها را تاریک و غمگین می‌کنم.
هوش مصنوعی: غم و درد عمیق من آنقدر بزرگ است که در این دنیا جا نمی‌شود، پس چطور می‌توانم از این غم صحبت کنم یا آن را ابراز کنم؟
هوش مصنوعی: اگر من از عمق وجودم یک آهی بکشم، می‌توانم همه عالم را تحت تأثیر قرار دهم.
هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای با تمام وجودم شعله‌ور شوم، می‌توانم در همان لحظه با قدرتی عظیم، صدها دشمن را از خود دور کنم.
هوش مصنوعی: در دل من همچون دریایی از خون طغیانی به پا شده است و من در این دریا غوطه‌ور می‌شوم.
هوش مصنوعی: وقتی آن موج خون از مرز خود بگذرد، می‌توانم تلخی دل را در چشم‌هایم به تصویر بکشم.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر حالتی است که شخص احساس می‌کند اگر از غم یا دردش اشک بریزد، می‌تواند به اندازه‌ای تاثیرگذار باشد که دیگران را تحت تأثیر قرار دهد و شاید حتی آنها را به نوعی آسیب برساند. این احساس نشان‌دهنده عمق اندوه و تأثیرگذاری آن بر اطرافیان است.
هوش مصنوعی: اگر به جلو و عقب نگاه کنم، می‌بینم که در دل این دنیا، درد و رنج و مشکلات زیادی وجود دارد که همچون خون از وجود انسان‌ها جاری شده است.
هوش مصنوعی: با این وضعیت تعجبی نیست اگر من هم عبادت کنم و هم گناه انجام دهم.
هوش مصنوعی: هیچ کس از من فقیرتر نیست، حتی اگر ادعای پادشاهی کنم.
هوش مصنوعی: به من راهی به گلخن نمی‌دهند، و این برایم عجیب است که با این اوصاف، عزم و اراده‌ام را برای رسیدن به بارگاه (جایی ارزشمند) به کار می‌برم.
هوش مصنوعی: این قَسَم که من به آب چاه اکتفا نمی‌کنم، جالب است که در این حال هم به فخر و بزرگی آب با شکوه فکر می‌کنم.
هوش مصنوعی: مانند لاله‌ای که در خون غرق است، چه داستانی از سر و کلاهم بگویم؟
هوش مصنوعی: با سرودن اشعار فرید، مانند گیاهی می‌رویم و و رشد می‌کنیم، و اکنون در دل این گیاه، زندگی و نشاط بیشتری پیدا می‌کنیم.
هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای به چهره‌اش نگاه کنم، مانند عطار، غرق در عشق و شیدایی می‌شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
از شکر توشه‌های راه کنم
تا شکر ریز بزم شاه کنم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.