عقل مست لعل جان افزای توست
دل غلام نرگس رعنای توست
نیکویی را در همه روی زمین
گر قبایی هست بر بالای توست
چون کسی را نیست حسن روی تو
سیر مهر و مه به حسن رای توست
نور ذره ذره بخش هر دو کون
آفتاب طلعت زیبای توست
در جهان هرجا که هست آرایشی
پرتو از روی جهان‌آرای توست
تا رخت شد ملک‌بخش هر دو کون
مالک الملک جهان مولای توست
خون اگر در آهوی چین مشک شد
هم ز چین زلف عنبرسای توست
گرچه آب خضر جام جم بشد
تشنهٔ جام جهان افزای توست
خلق عالم در رهت سر باختند
ور کسی را هست سر همپای توست
آسمان سر بر زمین هر جای تو
در طواف عشق یک یک جای توست
آفتاب بی سر و بن ذره‌وار
این چنین سرگشته در سودای توست
این جهان و آن جهان و هرچه هست
شبنمی لب تشنه از دریای توست
چون به جز تو در دو عالم نیست کس
در دو عالم کیست کوهمتای توست
هر که را هر ذره‌ای چشمی شود
هم گر انصاف است نابینای توست
گر فرید امروز چون شوریده‌ای است
عاقل خلق است چون شیدای توست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و توصیف زیبایی و عظمت معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تعابیر هنرمندانه، معشوق را منبع نور و زیبایی در جهان می‌داند و از اینکه هر شکلی از زیبایی و نیکی به نوعی به او مرتبط است، سخن می‌گوید. او همچنین اشاره می‌کند که عشق به معشوق باعث سرگشتگی و حیرانی همه موجودات شده است و هیچ کس در این دنیا نتوانسته است همتای او پیدا کند. در نهایت، شاعر به عشق و جنون خود نسبت به معشوق اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که او عاقل واقعی است که در عشق به معشوق شیدا شده است.
هوش مصنوعی: عقل، به مانند شرابی که مست می‌کند، ناشی از زیبایی و جذابیت وجود توست؛ دل من، همچون بنده‌ای دلبسته، به چشم‌های زیبای تو عاشقانه وابسته است.
هوش مصنوعی: نیکی و خوبی در تمام زمین وجود دارد، اما اگر کسی بخواهد برترین ویژگی‌ها را ببیند، باید به تو نگاه کند.
هوش مصنوعی: وقتی که کسی جز تو زیبایی ندارد، مهر و محبت در دل‌ها به خاطر زیبایی توست.
هوش مصنوعی: نور خورشید در تمام جهان به خاطر زیبایی چهره توست، که هر ذره از آن را روشن می‌کند.
هوش مصنوعی: در هر جایی از جهان که نگاه می‌کنی، زیبایی و جلوه‌ای که می‌بینی، نتیجه‌ی زیبایی و شکوه توست.
هوش مصنوعی: تا زمانی که سرنوشت و مقدرات بر هر دو جهان حاکم است، مالک حقیقی و حقیقی این دنیا و آن دنیا خداوند است.
هوش مصنوعی: اگر خون در آهویی از چین به مشک تبدیل شود، باز هم به خاطر زلف‌های خوشبو و زیبای توست.
هوش مصنوعی: هرچند که آب خضر و جام جم وجود دارند، اما اشتیاق و نیاز به این که تو را داشته باشی و از نعمت‌های تو بهره‌برداری کنم، همچنان در من وجود دارد.
هوش مصنوعی: مردم جهان در راه تو جان خود را فدای تو کرده‌اند و اگر کسی هم بتواند به مانند تو باشد، دارای مقام و ارزشی برابر تو نیست.
هوش مصنوعی: آسمان به دور زمین می‌چرخد و هر کجای تو، نشانی از عشق و ارادت است.
هوش مصنوعی: خورشید، بی‌رحمانه و بدون ریشه، مانند ذره‌ای کوچک، این‌گونه در آرزوی تو سرگردان است.
هوش مصنوعی: این جهان و آن جهان و هر چیز دیگری مانند قطره‌ای است که در برابر دریای بیکران وجود تو، تشنه و نیازمند به توست.
هوش مصنوعی: چون غیر از تو هیچ‌کس در این دو جهان نیست، پس در این دو عالم چه کسی می‌تواند همچون تو باشد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که به هر چیزی توجه کند و درک کند، اگر بخواهد انصاف را رعایت کند، در واقع از بینش و بصیرت تو بی‌بهره است.
هوش مصنوعی: اگر فرید امروز مانند شیدا و دیوانه است، بدان که انسان‌های عاقل نیز به اندازه شیداها به تو وابسته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خصم تو یک قطره از دریای توست
لقمه ی تیغ نهنگ آسای توست
آن توکل از دل دانای توست
کسب و حرفت کار دست و پای توست
سلسله سرّ تعیّن های توست
کآن ز امر حق به دست و پای تو ست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.