آن را که ز وصل او خبر بود
هر روز قیامتی دگر بود
چه جای قیامت است کاینجا
این شور از آن عظیمتر بود
زیرا که قیامت قوی را
در حد وجود پا و سر بود
وین شور چو پا و سر ندارد
هرگز نتواندش گذر بود
چون نیست نهایت ره عشق
زین ره نه نشان و نه اثر بود
هر کس که ازین رهت خبر داد
میدان به یقین که بی خبر بود
زین راه چو یک قدم نشان نیست
چه لایق هر قدم شمر بود
راهی است که هر که یک قدم زد
شد محو اگر چه نامور بود
چندان که به غور ره نگه کرد
نه راهرو و نه راهبر بود
القصه کسی که پیشتر رفت
سرگشتهٔ راه بیشتر بود
بر گام نخست بود مانده
آنکو همه عمر در سفر بود
وانکس که بیافت سر این راه
شد کور اگرچه دیدهور بود
کین راز کسی شنید و دانست
کز دیده و گوش کور و کر بود
مانند فرید اندرین راه
پر دل شد اگرچه بی جگر بود
عطار که بود مرد این راه
زان جملهٔ عمر نوحهگر بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و گرفتاری انسان در مسیر عشق و راههای معنوی میپردازد. شاعر بیان میکند که عاشقانی که از وصال معشوق خبر دارند، هر روز شاهد قیامتی جدید هستند و شور و هیجان آنها از قیامت نیز بزرگتر است. این شور هیچ انتهایی ندارد و راه عشق نشانهای ندارد. هر کس که از این راه صحبت کند، بهنحوی بیخبر است، زیرا هیچکس نمیتواند در این راه به طور کامل آگاه باشد. شاعر به این نکته اشاره میکند که گاهی آدمی که در این راه گام برمیدارد، ممکن است به شدت در این سفر گم شود و حتی آن که ظاهراً بافرهنگ و آگاه است، در حقیقت دچار سرگشتگی شده است. در نهایت، عشق و سفر معنوی به گونهای است که انسان را محو خود میکند و حالتهای خواهش و گاهی هم عذاب را به وجود میآورد.
هوش مصنوعی: کسی که از وصال محبوب خود آگاه است، هر روز برایش حال و هوای جدیدی مانند روز قیامت پیش میآید.
هوش مصنوعی: این دنیا دارای شور و شوقی است که حتی بزرگتر از آنچه در روز قیامت تصور میشود، به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: زیرا که در روز قیامت، قدرت و عظمت یک فرد به اندازه وجود او و تأثیراتی که در زندگی داشته است، اهمیت پیدا میکند.
هوش مصنوعی: این شور و هیجان که بیپابند و بیسری است، هرگز نمیتواند از جایی بگذرد یا ادامه یابد.
هوش مصنوعی: از آنجا که عشق یک مسیر بیپایان است، در این راه نه نشانهای وجود دارد و نه آثار مشخصی که نشان دهد به کجا میرسد.
هوش مصنوعی: هر کسی که دربارهی مسیر تو چیزی گفت، مطمئن باش که خود او از آن بیخبر است.
هوش مصنوعی: اگر در این مسیر هیچ نشانهای وجود نداشته باشد، هر قدمی که برداری ارزشمند خواهد بود.
هوش مصنوعی: این جمله بیان میکند که در این مسیر، هر کسی که گامی بردارد، به طور کامل تحت تأثیر قرار میگیرد و حتی اگر فرد مشهور و معروفی باشد، باز هم نمیتواند از این تأثیر در امان بماند.
هوش مصنوعی: هر چقدر که در عمق مسیر نگاه کردم، نه آدمی را دیدم که در این راه برود و نه کسی را که راه را نشان دهد.
هوش مصنوعی: کسی که زودتر از دیگران به مسیر میافتد، بیشتر در دچار شک و تردید میشود.
هوش مصنوعی: کسی که در ابتدای راه قدم گذاشته، اما هنوز بر جای خود مانده است، در حالی که تمام عمر خود را در سفر گذرانده است.
هوش مصنوعی: هر کس که به این مسیر بیفتد و به طور واقعی با آن مواجه شود، حتی اگر بینایی خوبی داشته باشد، ممکن است به دلیل غفلت یا نداشتن آگاهی، از حقیقت دور بماند.
هوش مصنوعی: کسی که این راز را شنیده و فهمیده، در واقع از افرادی است که هیچ چیزی را نمیبینند و نمیشنوند.
هوش مصنوعی: در این راه، مانند فرید، با شجاعت و دلگرمی پیش میرود، هرچند که از نظر توان و قدرت ممکن است کمبودهایی داشته باشد.
هوش مصنوعی: عطار انسانی بود که در طول زندگیاش همیشه به یادآوری و نوحهسرایی دربارهٔ مسائل انسانی و معنوی میپرداخت. او در این مسیر، چندان از راه خود منحرف نشد و همواره به سرچشمههای عمیق هستی توجه داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خیریش نه زرد بلکه زر بود
نی بود ولیک نیشکر بود
با این شغبی که در گذر بود
دیوانه ز خویش بی خبر بود
نانش ز فطیر ماه و خور بود
آبش ز تراوش جگر بود
طفلی به رفاقت پدر بود
کز معنیش اندکی خبر بود
اکبر که تو را مهین پسر بود
گویا ز حسین عزیزتر بود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.