آتش عشق آب کارم برد
هوس روی او قرارم برد
روزگاری به بوی او بودم
روی ننمود و روزگارم برد
عشق تا در میان کشید مرا
از بد و نیک برکنارم برد
مست بودم که عشق کیسه شکاف
نیم‌شب نقد اختیارم برد
دردییی بر کفم نهاد به زور
سوی بازار دردخوارم برد
چون دلم مست شد ز دردی او
همچنان مست زیر دارم برد
من ز من دور مانده در پی دل
بار دیگر به کوی یارم برد
نعره برداشتم به بوی وصال
آتش غیرت آب کارم برد
چون بماندم به هجر روزی چند
باز در بند انتظارم برد
چون ز هستی مرا خمار گرفت
نیستی آمد و خمارم برد
چون شدم نیست پیش آن خورشید
همچو عطار ذره‌وارم برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات شدید عاشقانه و رنج ناشی از دوری از معشوق است. شاعر از آتش عشق و هوس گویی می‌گوید که موجب عدم تعادل او شده و او را از خود و از دنیا جدا کرده است. او به خاطر عشقش گرفتار درد و انتظار شده و در هر لحظه در پی وصال معشوق است. در نهایت، شاعر به نوعی تجربه‌ی نابودی هویت خود در برابر عشق را توصیف می‌کند و خود را کوچک و حقیر در برابر معشوق می‌بیند. این احساسات عمیق و پیچیده، تجلی‌بخش کشش و دردی است که عشق می‌تواند به همراه داشته باشد.
هوش مصنوعی: عشق مانند آتش در وجودم شعله‌ور شده و آرزو و خواسته‌ام برای دیدن او، همه تلاش‌هایم را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: مدتی در زندگی‌ام تحت تأثیر عطر و یاد او بودم، اما او هیچگاه به من توجه نکرد و زمانه هم فرصتم را گرفت.
هوش مصنوعی: عشق مرا از همه چیز، چه خوب و چه بد، دور کرد و به سوی خود کشید.
هوش مصنوعی: در حالتی کاوشگرانه و غرق در عشق بودم که در نیمه‌های شب، فرصت و اختیارم از دست رفت و به هدر رفت.
هوش مصنوعی: دردی بر دستانم به زور گذاشت و مرا به سمت بازار درد و رنج کشید.
هوش مصنوعی: وقتی که دلم از درد او پر از شوق و هیجان شد، همچنان مانند دیوانه‌ای هستم که زیر دار دراز کشیده‌ام.
هوش مصنوعی: من از خودم فاصله گرفته‌ام و این بار به دنبال دل، به کوی یار می‌روم.
هوش مصنوعی: با شنیدن بوی وصال، تمام وجودم را به هیجان آوردم و احساسات شدید و غیرتم فوران کرد و کارم به جایی رسید که نمی‌توانستم خودم را کنترل کنم.
هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر جدایی مدت زیادی منتظر ماندم، دوباره در دام انتظار گرفتار شدم.
هوش مصنوعی: وقتی که مستی از وجودم پیدا شد، احساس عدم به سراغم آمد و مرا از این حال و حال پرستی که داشتم، دور کرد.
هوش مصنوعی: وقتی در برابر آن خورشید بزرگ قرار می‌گیرم، مانند ذره‌ای کوچک و ناچیز هستم که نمی‌توانم هیچ‌گونه وجودی داشته باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.