اسیری لاهیجی
»
اسرار الشهود
»
بخش ۴۴ - در بیان: ان اللّه لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء
حق همی گوید گناهان همه
من ب بخشم از کمال مرحمه
لیک اگر گیرند معشوق دگر
من ن بخشم زانکه هستم دادگر
زانکه بدتر از همه کفرو گناه
شرک آمد ز ا ن نمی بخشد اله
گر به گوشه چشم سوی دیگری
از کمال عشق یکدم بنگری
غیرت معشوق کی دارد روا
کان ببخشد گفت لا یغفر خدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر دل‌تنگی و حس غیرت معشوق است. شاعر می‌گوید که خداوند قادر به بخشش گناهان است، اما اگر معشوق به کسی دیگر نظر افکند، او هرگز نمی‌تواند این خیانت را ببخشد. عشق و غیرت معشوق به حدی است که به هیچ دلیلی نمی‌تواند به سادگی گذشت کند. شاعر بر این باور است که بدترین گناهان، شرک و کفر است که خداوند از آنها نمی‌گذرد. در نهایت، لحن شعر نشان‌دهنده عواطف عمیق و نگرانی از نادیده گرفته شدن عشق واقعی است.
هوش مصنوعی: حق می‌گوید: تمام گناهان را می‌بخشم به خاطر کمال رحمت و بخشش خودم.
هوش مصنوعی: اما اگر معشوق دیگری پیدا کنند، من بخشنده نخواهم بود، زیرا من فردی عادل هستم.
هوش مصنوعی: زیرا بدترین چیزها، کفر و گناه شرک است و خداوند از این جرم نمی‌گذرد.
هوش مصنوعی: اگر یک لحظه با گوشه چشم به سوی دیگری از زیبایی عشق نگاه کنی،
هوش مصنوعی: غیرت معشوق اجازه نمی‌دهد که بخواهد ببخشد، زیرا خداوند می‌فرماید که او نمی‌بخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.