زاهدا ذوق بهشتت هست بر آن رو ببین
چشمهٔ تسنیم و کوثر در دهان او ببین
نافه مشک ختن گر آید از آهو پدید
یک لطیمه عنبرش پیرامن آهو ببین
حیلهٔ هاروت و ماروتش نگر در چین زلف
سحر بابل را عیان زان نرگس جادو ببین
کعبهٔ اهل دلش گیسو حجر خال سیاه
قبلهٔ اهل نظر در آن خم ابرو ببین
حوری و غلمان چه خواهی آن رخ دلکش بخواه
سدره و طوبی چه جویی آن قد دلجو ببین
آینه عیبت نگوید روبه‌رو از کف بهل
تا بدانی زشتی خود در رخ نیکو ببین
از شبان تیره تا کی روز می‌داری طمع
صبح صادق را عیان زان حلقهٔ گیسو ببین
صد دل شیدا شهید خنجر مژگان او
صد سر سوداییش آویزهٔ آن مو ببین
تا که چوگان کرده ترکم طرهٔ طرار زلف
قرص خورشیدش اسیر صولجان چون گو ببین
می‌کنی تقریر وصف چین زلف آن پری
بزم را آشفته از این گفت‌وگو خوشبو ببین
مظهر واجب بود مانا علی مرتضی است
اسم او را مرتسم ای عارف اندر هو ببین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت یک معشوق می‌پردازد و صفات مثبت او را با تصاویری از بهشت و زیبایی‌های طبیعی مقایسه می‌کند. شاعر از چشمه‌های بهشت، گل‌ها و باغ‌ها برای توصیف چهره‌ی دلبر استفاده می‌کند و به زیبایی موها، چشم‌ها و سایر ویژگی‌های او اشاره می‌کند. همچنین، شاعر بر این نکته تاکید دارد که زیبایی و جذابیت این معشوق می‌تواند پرده از زشتی‌ها بردارد و دل‌ها را شیدا کند. در نهایت، اشاره‌ای به مقام و معنویت علی مرتضی می‌کند و او را مظهر صفات عالی و واجب می‌داند.
هوش مصنوعی: ای زاهد، لذت بهشت را در وجود خود حس کن و با دقت نگاه کن که چشمه‌های تسنیم و کوثر، در دهان او نمایان است.
هوش مصنوعی: اگر عطر مشک ختن از جانب آهو بوزد، باید به زیبایی و لطافت آن توجه کنی که پیرامون آهو را فراگرفته است.
هوش مصنوعی: توجه کن به نیرنگ هاروت و ماروت، که در میان چرخش‌های زلف سحرآمیز بابل به وضوح نمایان است. از آن نرگس جادوگر، زیبایی‌اش را مشاهده کن.
هوش مصنوعی: دل‌های شیفته در جستجوی عشق، مانند کعبه به سوی گیسوان معشوق رو می‌آورند، جایی که خال سیاه بر صورت او به چشم می‌خورد. در آنجا خم ابروهایش مانند قبله‌ای است که فقط اهل نظر می‌توانند زیبایی آن را درک کنند.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال حوریان و جوانان خوش‌چهره هستی، بهتر است آن چهره زیبا را بخواهی. اگر به دنبال درختان سدره و طوبی هستی، بهتر است به آن قد دل‌نواز نگاه کنی.
هوش مصنوعی: آینه هرگز عیب‌هایت را به طور مستقیم به تو نمی‌گوید، پس بهتر است از آن فاصله بگیری تا بتوانی زشتی‌های خود را در چهره‌ای زیبا ببینی.
هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی در تاریکی شب بگذرانید و به روشنایی صبح امیدوار باشید؟ نگاه کن به آن حلقه‌های گیسو که نشانه‌ای از صبح روشنی است.
هوش مصنوعی: صد دل عاشق به خاطر زیبایی و فریبایی چشم‌ها و مژگان او جان می‌دهند. همچنین صد نفر با آرزوهایشان در انتظار نشسته‌اند تا فقط به آن موی او دسترسی پیدا کنند.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت انسانی اشاره دارد که موهای مشکی و درخشانش مانند تابش خورشید است. این شخص به قدری زیباست که وقتی به او نگاه می‌کنی، حس تسلط و شگفتی را تجربه می‌کنی. به نوعی، زیبایی او به اندازه‌ای است که آدم را مجذوب خودش می‌کند.
هوش مصنوعی: زیبایی زلف چین‌دار آن دختر خیره‌کننده را تو توصیف می‌کنی و صحبت در مورد او باعث به هم‌ریختگی حال و هوای جشن شده است. بوی خوش این گفت‌وگو را ببین.
هوش مصنوعی: علی مرتضی تجلی و نمایانگر وجود همیشگی و لازم است. ای عارف، به دقت نام او را درک کن و در عمق آن اندیشه کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین
عیب دل کردم که وحشی وضع و هرجایی مباش
گفت چشم شیرگیر و غنج آن آهو ببین
حلقه زلفش تماشاخانه باد صباست
[...]
چشم خواب آلود او را در خم ابرو ببین
تیزی شمشیر بنگر، غفلت آهو ببین
در کف دست سلیمان گر ندیدی مور را
چشم بگشا خال را بر صفحه آن رو ببین
پیچ و تاب دلربایی نیست مخصوص کمر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.