تا خم زلف بتان آمده زنار دلم

بت پرستی ز میان ، گشته  پرستارِ دلم

یوسف مصر مکان کرده ببازار دلم

من زلیخا صفت امروز خریدار دلم

مرغ طبعم بنوا آمده چون بلبل باغ

زین گلِ تازه ، که بشکفت به گلزارِ دلم

گفتم ای مردم دیده زچه خونبار شدی

غوطه در خون زدو میگفت که خونبار دلم

خون من خورد دل و دیده فشاندش زمژه

دل کجا رفت بگیرید که خونخوار دلم

زلف او خم شده از بار دل مشتاقان

بار زلف کج دلدار شده بار دلم

مدتی راست نشد نغمه ای از پرده دل

ناخنی زد مژه ای باز ، به اُوتارِ دلم

سر سودای تو بیرون نشدی از سینه

مردم دیده نگفتی اگر اسرار دلم

تا که منزلگه دلدار شده کعبه دل

محرم کعبه نیم بلکه طلبکار دلم

دل و دلدار زبس متحد و یکجهتند

از پی دیدن او طالب دیدار دلم

دل گرفتار چو شد در خم آن زلف نژند

من آشفته از آن روز گرفتار دلم