بمن گر آن مه بی مهر مهربان بودی
چه غم بکین اگرم دور آسمان بودی
نکات حسن لطیف است و عشق لطف از اوست
برمز عشق هم ایکاش نکته دان بودی
چه فایده که بشیرش زمصر میآید
اگر نه بوی تو همراه کاروان بودی
عنان توسن نازش بود بدست رقیب
دو گام نیز بمن کاش همعنان بودی
لب از خروش فروبسته سینه پرغوغا
جرس مگر بدل خسته همزبان بودی
سخن زنقطه موهوم رفت و فکر دقیق
از آن دهان و میان حرف در میان بودی
زخار بادیه از من مپرس ای کعبه
که فرش وادی او جمله پرنیان بودی
برفت عمر و نیامد نسیمی از گلزار
مرا بشاخ گلی کاش آشیان بودی
بود که خاک شود بر در تو آشفته
که سجده گاهش آن خاک آستان بودی
چه آستان در میخانه عنایت حق
نجف که روح امینش چو پاسبان بودی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و longing (دلتنگی) برای محبوبی است که دور است. شاعر احساس میکند که اگر محبوب او در کنار او بود، بسیاری از مشکلات و دردها از بین میرفتند. او به زیبایی و لطافت عشق اشاره میکند و میگوید که بوی محبوب در کاروانها نیز باید او را همراهی کند. شاعر همچنین از عدم وجود ارتباط و گفتوگو با محبوبش و احساس تنهایی و کمبود در زندگی شکایت میکند. در نهایت، او به آرزوی خود برای بودن در کنار محبوب و نزدیکی به او اشاره میکند، به طوری که خاک آستان او برایش مقدس و ارزشمند است.
هوش مصنوعی: اگر آن معشوق زیبا و بیرحم تو مهربان بود، برای من چه فرقی میکند اگر در دورترین نقطه آسمان هم باشد؟
هوش مصنوعی: زیباییهای عشق بسیار ظریف و شاعرانه است و هرچه از محبت اوست، بخشی از این لطف و زیبایی میباشد. ای کاش تو نیز میتوانستی بهطور عمیقتری به اسرار عشق پی ببری.
هوش مصنوعی: چه سودی دارد که بشارتدهندهای از مصر بیاید، اگر بوی تو در میان کاروان نیاید؟
هوش مصنوعی: گوشهای از احساسات را در لبخند و زیبایی او میدانم، اما در عین حال رقیب او مرا از رسیدن به آن زیبایی دور میکند. ای کاش میتوانستم در کنار او باشم و از زیباییهایش بهره ببرم.
هوش مصنوعی: لب silent است و در دل غوغایی برپاست؛ شاید اگر دلش هم صحبت و همدردی داشت، این اندوه را بهتر بیان میکرد.
هوش مصنوعی: سخن بیمحتوا و توخالی از بین رفته و افکار عمیق در گفتار و میان کلمات قرار داشتند.
هوش مصنوعی: ای کعبه، از من دربارهی سختیهای سفر نپرس، زیرا در این بیابان، همگی فرشهای بسیار نازک و مجللی گسترش یافتهاند.
هوش مصنوعی: عمر من به سرعت گذشت و حتی یک نسیم تازگی از باغ گل به من نرسید. کاش حداقل درخت گلی وجود داشت که آشیانهای برای من باشد.
هوش مصنوعی: در انتظار خاک شدن بر در تو بودم، زیرا سجدهگاه من همان خاک درگاه توست.
هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی اشاره شده است که در میخانهای که به لطف خدا قرار دارد، درهای آن به روی روحانیانی گشوده میشود که همانند نگهبانانی وفادار از آن مراقبت میکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی
که حال ما نه چنین بودی ار چنان بودی
بگفتمی که چه ارزد نسیم طره دوست
گرم به هر سر مویی هزار جان بودی
برات خوشدلی ما چه کم شدی یا رب
[...]
اگر نسیم سحرگاه مهربان بودی
ز بوی گل قفسم رشک گلستان بودی
عنان گسسته نمی رفت باد پای نفس
اگر حضور درین تیره خاکدان بودی
گهر غبار یتیمی فشاندی از دامن
[...]
تو در مدینه دل شاد و کامران بودی
به پشت پرده عز و علا نهان بودی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.