|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به این مضمون اشاره دارد که تو با جامه‌ی آبی (ازرق) خود را می‌پوشی، اما نزدیک‌ترین چیز به تو تفاوتی ندارد و هیچ فرقی میان درآمد حلال و گدایی نیست. وقتی "الف" (حرف اول) را از ازرق کم کنی، چیزی جز زرق (تظاهر و فریب) برایت باقی نمی‌ماند. به عبارت دیگر، ظاهر زیبا و پوشش‌ات هیچ ارزشی ندارد اگر درونت خالی از حقیقت باشد.
هوش مصنوعی: تو لباس زیبایی به تن داری، اما نزدیک تو هیچ منبع حلالی برای کسب درآمد نیست و همچنان به نان گدایی وابسته‌ای.
هوش مصنوعی: وقتی که حرف "الف" را از "ازرق" (آبی) حذف می‌کنی، در واقع به معنای راستی و حقیقت می‌رسیم. این یعنی از رنگ آبی تو چیزی به جز زرق و برق (ظاهر) به دست نخواهد آمد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ایکه مه بهر نثارت جان نهاده برطبق
گل به پیش چهر تو پیچده ازخجلت ورق
آب با اندام تو نتواند از صافی نطق
چون به می خوردن نشینی وز رخت خیزد عرق
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.