جمالت بر سر خوبی کلاهست
بنامیزد نه رویست آن که ماهست
تویی کز زلف و رخ در عالم حسن
ترا هم نیم شب هم چاشتگاهست
بسا خرمن که آتش در زدی باش
هنوزت آب خوبی زیر کاهست
پی عهدت نیاید جز در آن راه
کز آنجا تا وفا صد ساله راهست
ز عشوت روز عمرم در شب افتاد
وزین غم بر دلم روز سیاهست
پس از چندی صبوری داد باشد
که گویم بوسه‌ای گویی پگاهست
شبی قصد لبت کردم از آن شب
سپاه کین چشمت در سپاهست
به تیر غمزه مژگانت انوری را
بکشتند و برین شهری گواهست
لبت را گو که تدبیر دیت کن
سر زلفت مبر کو بی‌گناهست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و عشق می‌پردازد. شاعر از جمال و جذابیت معشوقه‌اش سخن می‌گوید و به تأثیر آن بر دل و زندگی‌اش اشاره می‌کند. او به عمق عشق و وفاداری‌اش اشاره کرده و بیان می‌کند که وفای واقعی زمان زیادی را می‌طلبد. در عین حال، شاعر از غم و درد ناشی از دوری نیز سخن می‌گوید و به امید به وصل و عشق دوباره اشاره می‌کند. در پایان، به زیبایی لب و موهای معشوقه‌اش اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که مراقب خود باشد.
هوش مصنوعی: زیبایی تو، با کلاهی از خوبی بر سر دارد، نه به خاطر چهره‌ات، بلکه به خاطر ماهی که در وجودت نهفته است.
هوش مصنوعی: تو آنی که زیبایی و جذابیتت در دل شب و هنگام صبح فرقی ندارد.
هوش مصنوعی: بسیاری از خوشبختی‌ها و نعمت‌ها را که خودت به دست آوردی، ممکن است بر اثر بی‌دقتی و ناپختگی نابود کنی؛ اما هنوز هم فرصت خوبی در دسترس توست که می‌توانی از آن بهره ببری.
هوش مصنوعی: به توفیق و وفای خود از راهی می‌آیم که برای آن صد سال انتظار کشیده‌ام.
هوش مصنوعی: از عشق تو، روزهای عمرم به شب تبدیل شده و به خاطر این ناراحتی، در دلم روزهای تیره و تار حاکم شده است.
هوش مصنوعی: بعد از مدتی انتظار ممکن است بگویم که بوسه‌ای مثل صبح زود است.
هوش مصنوعی: یک شب تصمیم گرفتم به لبت نزدیک شوم، اما چشمان تو به قدری زیبا و دلرباست که مانند سپاهی من را احاطه کرده است.
هوش مصنوعی: به دلیل زیبایی و جذابیت نگاه تو، بسیاری از دل‌ها تحت تأثیر قرار گرفته و عاشق شده‌اند. این یک واقعیت در میان مردم است.
هوش مصنوعی: به لبانت بگو که مواظب باشند و از پیچ و تاب زلفت دور نمانند، زیرا که بی‌گناه و بی‌خطرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مرا ویرو خداوندست و شاهست
به بالا سرو و از دیدار ماهست
گرفتم هرچه من کردم گناه‌ست
نه آخر آب چشمم عذرخواه‌ست؟
ز نورش ذرّهٔ خورشید و ماهست
همه ذرّات را پشت و پناهست
ز من چندان که می‌خواهی وفا هست
از این معنی بگو یک جو تو را هست؟
چه گویم وای دل گویی که جان کن
کنون هم از تو پرسم این وفا هست؟
سلامم را جوابی نیست از تو
[...]
جمالش بر سر خوبی کلاهست
بنامیزد نه رویست آن که ماهست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.