قُرطه بگشای و زمانی بنشین بیش مگوی
روی بنمای که امروز چنین دارد روی
درِ عذر و گرهِ موی ببند و بگشای
که پذیرایِ گره شد تنم از مویه چو موی
ای شده پایِ دلم آبله در جستن تو
چون به دست آمدی‌ام دل بنه و جست مجوی
سنگِ عشقِ تو چو بشکست سبویِ دلِ من
باز باید زدن آخر به هم این سنگ و سبوی
انوری پای نخواهد ز گلِ عشقِ تو شست
گر تو زو دست بشویی چه کنم دست بشوی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و دلتنگی خود سخن می‌گوید و به معشوقه‌اش می‌گوید که بر روی خود نمایان کند و از غم‌هایشان بگویند. او به تنش که به خاطر عشق دچار مشکل شده، اشاره می‌کند و از معشوق می‌خواهد که به او پاسخ دهد. شاعر همچنین می‌گوید که عشقش او را به شدت آزار داده و دلش را شکسته است، اما همچنان امید دارد که عشقشان با هم ادامه یابد. او در نهایت به این نتیجه می‌رسد که بدون عشق معشوق، زندگی‌اش سخت و دشوار خواهد بود.
قُرطه یعنی جامه کوتاه بی‌آستر یا همان پیراهن
هوش مصنوعی: در را به روی عذر و معذوریت ببند و گره مو را باز کن، زیرا بدنم از درد و شکایت به گره‌ای تبدیل شده است مانند گره مو.
هوش مصنوعی: دل من در جستجوی تو به شدت آسیب‌دیده است، هنگامی که تو به دستم رسیدی، دیگر دل به جستجو نزن و دنبال نرو.
هوش مصنوعی: وقتی سنگ عشق تو شکسته شد، دل من نیز آسیب دید. در نهایت، باید دوباره این سنگ و دل را به هم مرتبط کرد.
هوش مصنوعی: اگر من از عشق تو خود را شستشو نکنم، حتی اگر تو دست من را بشویی، چه می‌توانم بکنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باز گرد اکنون و آهستگشان بر سر و روی
آبکی خرد بزن خاک لب جوی بروی
جامه‌ای بفکن و برگرد به پیرامن جوی
هر کجا تازه گلی یابی از مهرببوی
ای کمال النسب از بهر خداوند مگوی
کان ندیمان گزیده ز کجا کردی روی
هریکی همچو سگ لاک دوان از پس بوی
ضرر نقل و هلاک قدح و مرگ سبوی
بدم مفت دوان دربدر کوی بکوی
[...]
اگر امشب بر من باشی و خانه نروی
یا علی شیر خدا باشی یا خود علوی
اندک اندک به جنون راه بری از دم من
برهی از خرد و ناگه دیوانه شوی
کهنه و پیر شدی زین خرد پیر گریز
[...]
بر گذشت از من و بنمود چو ماه از سر کوی
دلبر کافرم از چادر کافوری روی
کرده هر هفت سر هفته و گرمابه زده
عرق و آب چکانش چو گلاب از سر و موی
کند شد قوت رفتارم از آن تیزی خوی
[...]
ترک لشکرشکن عشوه‌گر عربده‌جوی
بت‌کافِر بچهٔ نوش‌لب سلسله‌موی
دوش سرمست به سر وقت حریفان می‌رفت
با می و مطرب و چنگ و دف و جامی و سبوی
می پرستان سحرخیز چو آگاه شدند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.