گنجور

 
اهلی شیرازی

هر چند که صیت شعرم « ظ » آفاق شنفقت

کس گرد غمی به مهرم از چهره نرفت

هرگز دل من ز مهر کس شاد نشد

هرگز گل شادی من از کس نشکفت

 
sunny dark_mode