|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به حسرت و ناامیدی خود اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر سر را در برابر دشمن پایین نیاورم، چه کنم؟ و اگر پای خود را به خودم نیاورم، چه اقدامی باید انجام دهم؟ او معتقد است که خورشید خوشبختی برای دیگران طلوع کرده است، اما او خود را محروم می‌بیند و وقتی که سرنوشت کمک نکرده، نمی‌داند چه باید بکند.
هوش مصنوعی: اگر سرم را بر زمین نگذارم، چه شود؟ و اگر پاهایم را از زیر چادر نیاورم، چه خواهد شد؟
هوش مصنوعی: خورشید تو در افق درخشان است، اما من از این نور بی‌بهره‌ام. وقتی سرنوشت و شانس به من کمک نمی‌کنند، چه باید بکنم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟
وین درد گرفته را به دامن چکنم؟
دل سر زده و خجل به من کرد نگاه
گفت این همه دیده می کنم من چکنم؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.