|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عمق غم و اندوه انسان‌هاست. شاعر می‌گوید که ما گنجی از غم داریم و این غم را از حق و حقیقت می‌طلبیم. در ظاهر ممکن است عیب‌هایی داشته باشیم، اما باطن‌مان آراسته و زیباست. همچنین، اشاره کرده که یاران ما نیز در این حال و هوا هستند و مانند شبنم، در زندگی پستی و بلندی را تجربه می‌کنند.
هوش مصنوعی: ما خود گنجینه‌ای از غم‌ها هستیم و این غم‌ها را به حق خواسته‌ایم. در ظاهر، همه عیوب را نشان می‌دهیم ولی باطن‌مان آراسته و زیباست.
هوش مصنوعی: ما دوستانی حزینیم و مانند شبنم، بر روی زمین نشسته‌ایم و دوباره برخاسته‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر خواسته ای تو ازپی خواسته ایم
رویار دگر خواه که ماخواسته ایم
تو پنداری دل به تو آراسته ایم
ما ای بت از آن سرای بر خاسته ایم
گه چون مه از آرزوی حق کاسته‌ایم
گه کلبهٔ دل به باطل آراسته‌ایم
از باطل و حق سیر نمی‌گردد دل
صد ره زین خوان گرسنه برخاسته‌ایم
برخیز و بیا که حجره آراسته ایم
امروز بران نشست برخاسته ایم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.