چون در کعبه به تقلید گرفتار مباش
پشت بر کعبه مکن پشت بدیوار مباش
دل میازار که مرغان حرم میگویند
تا درین مرحله یی در پی آزار مباش
شکر از خنده شیرین بحریفان مچشان
نمک ریش اسیران دل افکار مباش
خارخارم مده از سنگ به بیگانه زدن
خار دلها مشو و نخل رطب بار مباش
اهلی خاک نشین را تو چه دانی چه کس است
معتقد گر نشوی در پی انکار مباش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف لحظه‌ای عاشقانه و شوق‌انگیز می‌پردازد که در آن شاعر آرزو دارد ساقی محبوبش کاسه شراب را به او بدهد و در عوض او دست ساقی را ببوسد. شاعر از زهر چشم عشق سخن می‌گوید که مانند شرابی مرگبار است. او به سختی در دل‌باختگی خود اشاره دارد و می‌گوید که هیچگاه دلش به سوی محبوبی چون آن سرو بلند نخواهد رفت، مگر آنکه همت او نیز بلند باشد. در ادامه، شاعر به شکار و صید در دنیای عشق اشاره می‌کند و به نوعی از سازگاری با تقدیر خود سخن می‌گوید، با این وجود، امید به همت بلند و دستیابی به عشق را زنده نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: در زمان عبادت و همگرایی با خدا، مراقب باش که تحت تاثیر دیگران قرار نگیری و تنها به تقلید از دیگران نپردازی. به خودت پایبند باش و برخلاف اصولی که باید رعایت کنی، عملی انجام نده.
هوش مصنوعی: دل را آزار ندهید، زیرا پرندگان حرم میگویند که در این دنیا دنبال آزار و اذیت نباشید.
هوش مصنوعی: خوشحالی و شکرگزاری از لبخندهای شیرین دوستان، باعث نمی‌شود که به دیگران آسیب برسانیم. باید مراقب باشیم که دلها را نرنجانیم و به افکار خود و دیگران آسیب نزنیم.
هوش مصنوعی: مرا از سنگ زدن به دیگران منع کن، زیرا خار دلها را نادیده نگیر و مانند درخت نخل میوه‌های خوب و بارور باش.
هوش مصنوعی: تو نمی‌دانی که اهلی که بر زمین نشسته کیست؛ اگر به او ایمان نیاوری، در تلاش برای انکار او نباش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.