ایمرغ آزاد از قفس پر بر دل افکاران مخند
شکرانه کز غم فارغی بر ما گرفتاران مخند
هرگز بپایت زین چمن خاری نرفت از دست غم
ای نوگل خندان من بر زخم غمخواران مخند
در سجده روی تو بت چین جبین ما کشد
سررشته تقدیر بین بر ما گنهکاران مخند
اندیشه کن از درد و غم شادی مکن بر روز ما
هان ای طبیب سنگدل بر درد بیماران مخند
پروانه سوزان از وفا خندان تو چون شمع از جفا
باری وفا گر نیستت بر ما وفادارن مخند
ای نوبهار عاشقان کز دیدنت گریم چو ابر
چون برق از چشمم مرو بر اشک چون باران مخند
گر غافلند این بی‌غمان اهلی تو باری عاشقی
بر ما گرانباران غم همچون سبکباران مخند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ابراز احساسات شاعر درباره غم و شادی پرداخته است. شاعر از "ایمرغ آزاد" درخواست می‌کند که به حال کسانی که در غم هستند نخندد، زیرا خود او و دیگران گرفتار درد و رنج هستند. او به نوگل خندان اشاره می‌کند که باید از زخم‌ها و غم دیگران آگاه باشد و نمی‌تواند تنها به شادی خود بپردازد. همچنین شاعر به طبیب سنگدل و بی‌خبری دیگران از درد عاشقان اشاره کرده و می‌گوید که حتی اگر دیگران شاد هستند، او همچنان بار غم را بر دوش دارد. در پایان، شاعر از زیبایی عشق و غم ناشی از آن صحبت می‌کند و می‌گوید که دیدن معشوق باعث اشک او می‌شود. در کل، شعر ترکیبی از غم و شادی است و به احساسات عمیق انسانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ای مرغی که از قفس آزاد شده‌ای، بر دل کسانی که در بند افکار خود هستند نغمه نزن و شکرگزاری نکن، زیرا تو از غم آزاد شده‌ای، اما ما هنوز گرفتاریم و نمی‌توانیم از غم رها شویم.
هوش مصنوعی: هیچ وقت غم و اندوه از زمین و زمان دور نشده است، ای گل شادی‌بخش من. بر زخم دل‌سوزان با لبخندت نغنخند.
هوش مصنوعی: در حالت سجده و عبادت، پیشانی ما بر زمین قرار می‌گیرد و به تو توجه می‌کند، ولی تقدیر ما را به گونه‌ای رقم زده که انتظار داریم تو برای گناهان ما رحمت و بخشش نشان دهی و به ما نکتۀ خنده‌آوری ننگری.
هوش مصنوعی: به دردی که بیماران دارند، فکر کن و از شادی و خنده پرهیز کن. ای پزشک بی‌رحم، بر درد و رنج آنها نخواهی خندید.
هوش مصنوعی: پروانه‌ای که به خاطر وفای تو می‌سوزد، مانند شمعی است که از بی‌وفایی دیگران در حال ذوب شدن است. اگر تو به ما وفادار نیستی، پس ای وفاداران، از خندیدن خودداری کنید.
هوش مصنوعی: ای بهار تازه عاشقان، وقتی که تو را می‌بینم به حالت ابر گریه می‌کنم. مانند رعد، اشک‌هایم به سرعت می‌ریزد؛ اما مانند باران، بر اشک‌هایم نخند.
هوش مصنوعی: اگر آنها به غفلت افتاده‌اند، تو که بی‌غم هستی، عشق تو بر ما که غمگین هستیم، سنگینی می‌کند، مانند کسی که در میان غم‌ها، نادانسته می‌خندد و سبکبار به نظر می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.