تا عشق از آن ما شد بخت از جهان بر افتاد
تا ملک حسن از او شد مهر از میان بر افتاد
حسنش که بود پنهان برقع فکند ناگه
شور از جهان بر آمد عشق نهان بر افتاد
تا خانه کرد آن مه در کوچه خرابات
بسس خانمان فروشند بس خاندان بر افتاد
باران عشق آمد پایم بگل فروشد
سیل بلا بر آمد بنیاد جان بر افتاد
از نام ما نشانی در خاطر که ماند؟
ما را که همچو اهلی نام و نشان بر افتاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تأثیر عمیق عشق و زیبایی بر زندگی و جهان است. شاعر بیان می‌کند که با ورود عشق و معشوق، همه چیز دگرگون می‌شود و زیبایی و شور و شوق از عالم رخت بر می‌بندد. وقتی معشوق خود را نمایان می‌کند، همه چیز در هم می‌ریزد و عشق بر زندگی تسلط می‌یابد. شاعر همچنین به تبعات عمیق عشق، از جمله اندوه و خرابی‌ها، اشاره می‌کند و نام و نشانی از خود را در دنیا نمی‌بیند، به‌طوری‌که همه چیز به فراموشی سپرده می‌شود. به‌طور کلی، این شعر به قدرت عشق و تأثیر آن بر وجود انسان‌ها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: وقتی عشق به ما رسید، بخت از دنیا سقوط کرد. وقتی که زیبایی در اختیار ما قرار گرفت، محبت از میان رفت.
هوش مصنوعی: زیبایی او که به خاطر پوشش پنهان بود ناگهان نمایان شد و شور و هیجان عشق که در دل داشتم، به یک باره بر من چیره شد.
هوش مصنوعی: وقتی آن ماه (معشوق) در کوچه‌های خراباتی اقامت گزید، خانه‌ها و خاندان‌ها به راحتی ویران شدند.
هوش مصنوعی: باران عشق به من رسیده و احساساتم را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. مشکلات و مصیبت‌ها مانند سیلی سرازیر شده‌اند و حالتی از خطر و نگرانی در جانم به وجود آورده‌اند.
هوش مصنوعی: آیا کسی از ما یاد و نشانی در ذهن دارد؟ ما که مانند حیواناتی هستیم که نام و نشانی از آنها به جا نمانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.