قاصد رسید و بوی خوشی باز میرسد

وین بوی خوش زیار سرافراز میرسد

ای از دو دیده دور چنان در دل منی

کز لب گشودنت بمن آواز میرسد

من زنده ام ببوی تو کز زلف عنبرین

بوی خوشت ز هند به شیراز میرسد

بازآ که گر تو باز نیایی ز اوج ناز

کی مرغ روح را بتو پرواز میرسد

بازآ که نیست صبرم و گر صبر هم بود

ناگاه مرگ خانه برانداز میرسد

کی بو صبا ز غنچه مکتوب ما برد

کاین راز سر بمهر به همراز میرسد

اهلی، ترا ز لعل لب آن مسیح دم

سحر سخن بپایه اعجاز میرسد