فراخ دستی گل داد عیش و مستی داد
شکست کار دل غنچه تنگدستی داد
بهم عنانی عقل از غم جهان که رهد؟
خوش آنکه در غم عالم عنان بمستی داد
مکش ز دار فنا سر ز پستی همت
که سر بلند نشد هرکه تن به پستی داد
فغان من چه عجب زان دهان که پیدا نیست
ز نیستی است فغان کس نزد ز هستی داد
خدا پرستی اهلی کنون چه سود دهد
که همچو بر همنان داد بت پرستی داد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفاهیم زندگی، خوشی و رنج می‌پردازد. شاعر از فراخی نعمت و خوشی در زندگی سخن می‌گوید و به تضاد بین غنای مادی و فقر روحی اشاره می‌کند. او به عقل و دل اشاره می‌کند که در غم و مصیبت‌های جهان به مستی و شادی روی می‌آورند. شاعر همچنین بر این نکته تأکید می‌کند که باید از پایین آمدن به پستی‌ها پرهیز کرد، زیرا سر بلندی و عظمت در نپذیرفتن ذلت و کوچک‌ترین کردن خود است. او در پایان به نقد پرستش خدا در مقابل بت‌پرستی می‌پردازد و نشان می‌دهد که این در نهایت تاثیری ندارد. به طور کلی، پیام شعر دعوت به نگرش مثبت و حفظ عزت نفس در زندگی است.
هوش مصنوعی: دست گسترده و فراخ، زندگی پر از شادی و لذت به همراه دارد، اما در عوض، دل آسیب‌دیده و غنچه‌ای که در تنگدستی است، دل‌خوشی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: آیا عقل می‌تواند از غم و اندوه دنیا رهایی یابد؟ خوشا به حال کسی که در میان غم‌های جهان، خود را به شادی و سرخوشی بسپارد.
هوش مصنوعی: به خودت نچسب که به خاطر موانع و مشکلات، از تلاش بازننشینی. چون هر کسی که به عمل و زندگی‌اش اهمیت ندهد و به زندگی پایین‌تر راضی شود، هرگز به جایگاه بالایی نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: ناله‌ها و فریادهای من از کجا می‌آید، در حالی که آن دهان قابل مشاهده نیست. این ناله‌ها حاصل از نبودن است و هیچ‌کس از وجود خود گزارشی نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: پرستش خداوند در زمانه‌ی کنونی چه فایده‌ای دارد، وقتی که به دیگران نشان دهی و مانند آنها بت‌پرست باشی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.