خرم دلی که ره بسر کار خویش برد
گوی مراد تا بتوانست پیش برد
قارون چه کرد با همه گنج زری که داشت
نادان مشقت از همه یکباره بیش برد
از صد یکی بمشرب مقصود برد راه
وان ره که برد با همه آیین و کیش برد
آنکس حکیم بود که دانسته وا گذاشت
نوش جهان بمردم و خود زخم نیش برد
دشمن نبرد بار بمنزل به سروری
اهلی باین شکستگی و پای ریش برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت خرد و حکمت در زندگی اشاره دارد. شاعر می‌گوید که خوشبختی و موفقیت زمانی حاصل می‌شود که انسان به درستی مسیر زندگی‌اش را انتخاب کند. او به داستان قارون اشاره می‌کند که با همه ثروتش، به دلیل نادانی دچار مشقت شد. همچنین، شاعر بر این نکته تأکید می‌کند که حکمت واقعی در توانایی رها کردن چیزهای زودگذر و لذت‌های دنیوی است. در نهایت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که باید در مواجهه با چالش‌ها و شکست‌ها، با صبر و تحمل عمل کرد.
هوش مصنوعی: دل شاد و سرزنده‌ای خوشحال است که به‌درستی و با جدیت، راهی را انتخاب کرده و برای رسیدن به آرزوهایش تلاش می‌کند تا جایی که می‌تواند پیش برود.
هوش مصنوعی: قارون با تمام ثروت و گنج‌هایی که داشت چه کار کرد؟ نادانی او باعث شد که به یکباره بیشتر از همه، رنج و سختی را متحمل شود.
هوش مصنوعی: از میان صد نفر، تنها یک نفر به مقصد اصلی خود می‌رسد و راهی که او انتخاب کرده است، با تمام آداب و سنن دیگران متفاوت است.
هوش مصنوعی: کسی که حکیم و دانا است، از لذت‌ها و خوشی‌های دنیا گذشته و به خاطر دیگران، خود را به زحمت می‌اندازد و رنج می‌کشد.
هوش مصنوعی: دشمن با شکست و ناکامی به خانه برگشت، در حالی که من با ریشه‌ام پایدار و با قدرت در این مکان ایستادم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.