قدرم چو مه از مهر سعادت اثر تست
من هیچ نی ام هرچه بود از نظر تست
ایطایر فرخنده، تو طاووس بهشتی
بخرام که چشم همه بر بال و پر تست
ای آب بقا جرعه خود بخش بخورشید
کز غایت دلسوختگی خاک در تست
تا از لب شیرین تو سر زد خط ریحان
جوش همه دلسوختگان بر شکر تست
اهلی مگر از خاک تو روزی در آید
خاری که هنوز از غم او در جگر تست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تمجید از محبوب خود می‌پردازد و او را منبع سعادت و خوشبختی می‌داند. او با تشبیه محبوب به ماه و طاووس بهشتی، زیبایی و جذابیت او را توصیف می‌کند. همچنین، شاعر احساسات دلسوختگی و عشق خود را بیان می‌کند و می‌گوید که وجود او به مانند آبی برای حیات و بقاء است. در نهایت، او اشاره می‌کند که حتی از دلسوختگان، یاد و اثر محبوب در دل‌ها باقی مانده است.
هوش مصنوعی: من به اندازه‌ی مهربانی و خوش‌شانسی تو ارزش و اعتبار دارم. من خودم هیچ‌چیز نیستم و هر آنچه که هستم، تنها به خاطر نگاه تو و تأثیر توست.
هوش مصنوعی: ای پرنده خوشبخت، تو مانند طاووس بهشتی بپر که همه چشم‌ها به زیبایی‌ها و بال و پر تو دوخته شده است.
هوش مصنوعی: ای آب جاوید، لطفا یک جرعه از خودت به خورشید بده، زیرا به خاطر شدت عشق و دلسوختگی، خاکی که تو در آن هستی در حال سوختن است.
هوش مصنوعی: وقتی لب‌های شیرین تو نقش خط ریحان را ترسیم می‌کنند، همه کسانی که دل‌شکسته‌اند و عاشق هستند، برای شکر شما به اوج می‌رسند.
هوش مصنوعی: مگر اینکه از خاک تو گلی بروید که هنوز غم او در دل تو باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.