در کوی تو خون دل ما پاک فرو رفت
بس خون شهیدان که درین خاک فرو رفت
با خون جگر سرزند از دیده چو مژگان
خاری که مرا در جگر چاک فرو رفت
پیش همه کس زهر بود چاشنی مرگ
در کام من این زهر چو تریاک فرو رفت
شب همچو مه چارده پیدا شدی از بام
وز شرم تو خورشید بر افلاک فرو رفت
اهلی که ره عقل گرفت از ستم عشق
در فکر غلط با همه ادراک فرو رفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عمیق و دردهای ناشی از عشق و فراق می‌پردازد. شاعر با بیان تصاویری از خون دل و اشک، نشان می‌دهد که عشق مرگبار و سنگین است. او از خونی سخن می‌گوید که به خاطر شهیدان در خاک ریخته شده و از زهر عشق که مانند تریاک بر کامش نشسته، احساس ناخوشایندی دارد. در پایان، به زیبایی شب و شرم خورشید اشاره می‌کند و می‌گوید که به دنبال عقل، تحت تأثیر عشق، به اشتباهاتی دچار شده است. این شعر نشان‌دهندهٔ تضادهای درونی و درد عمیق موجود در دل شاعر است.
هوش مصنوعی: در محل تو، غم و رنج‌های ما به طور عمیق تأثیر کرده است، زیرا بسیاری از خون شهیدانی که در این زمین ریخته شده، در آن جا محو شده و ناپدید شده است.
هوش مصنوعی: با درد و رنجی که در دل دارم، اشک‌هایی مانند خار از چشمانم سرازیر می‌شوند و این درد عمیق در وجودم نفوذ کرده است.
هوش مصنوعی: در برابر همهٔ مردم، تلخی و زهر زندگی در وجودم حس می‌شود و این زهر، مانند تریاک به آرامی در جانم نفوذ کرده است.
هوش مصنوعی: شب مانند ماه چهاردهم نمایان شدی، و از بام خانه که نگاهم به تو بود، به خاطر شرم تو خورشید از آسمان غروب کرد.
هوش مصنوعی: شخصی که تحت تأثیر احساسات عشق قرار گرفته و از راه عقل و درک خود دور شده است، دچار سردرگمی و اشتباه در تفکر شده و با وجود اینکه همه چیز را درک می‌کند، باز هم در اندیشه نادرستی غرق شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.