اگر چه عشق نکویان جراحتست همه
جراحتست که در سینه راحتست همه
وصال گل طلبی بخت باید ای بلبل
مگو که کار بعقل و فصاحتست همه
قدت نه سرو که ناز و کرشمه است تمام
رخت نه ماه که حسن و ملاحتست همه
چه عارضست و چه حسنست این تعالی الله
چو صبح اهل سعادت صباحتست همه
زبان طعن رقیبان بسوخت اهلی را
هلاک مردن جسم و جراختست همه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و شوق خود به معشوق می‌گوید و ابراز می‌کند که چگونه در میان لذت‌ها و عیش‌ها، به دنبال راهی برای نزدیک شدن به معشوقش است. او به احساسات خود اشاره می‌کند و می‌گوید که شب‌ها تنها با خیال معشوق به خواب می‌رود و آرزوی دیدارش را دارد. شاعر از بی‌قراری‌اش در دوری معشوق می‌گوید و تأکید می‌کند که آرامش و خوابش تنها در نزدیکی او و در شرابخانه‌ای که یادآور عشق و عیش است، ممکن می‌شود. همچنین به زیبایی لب‌های معشوق و تأثیر آن بر حالش اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق زیبا و دلکش اگرچه باعث درد و زخم است، اما در دل انسان آرامش و راحتی به همراه دارد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به وصال گل، به شانس و بخت نیاز است. ای بلبل، نگو که این کار فقط به عقل و زبانی شیوا مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: تو به قد و قامت خود می‌بالید، اما نه به ناز و لوندی یک سرو، چون زیبایی‌ات فراتر از آن است. زیبایی تو نه به مانند ماه است که تنها در حسن و ملاحتش مشهور باشد، بلکه در تمامی وجودت جلوه‌گر است.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جلال خداوند اشاره دارد. در آن به چهره‌های متعالی و دل‌نواز اشاره می‌شود که مانند صبحی روشن و دلپذیر، افراد خوشبخت و سعادتمند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این تصویر بازتابی از نور و صفا است که بر روی روح انسان‌ها اثر می‌گذارد.
هوش مصنوعی: زبان بدخواهی و طعنه‌های رقیبان، اهلی را به نابودی کشاند و مرگ او در حقیقت ناشی از زخم‌های روحی و کلامی بود که بر او وارد می‌شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.