گنجور

 
اهلی شیرازی
اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۱۰۶۴

تا بکی توبه کنیم از می و دردم شکنیم

توبه کردیم که از توبه دگر دم نزنیم

چشم صاحب نظرانست بر آنگونه چشم

ما هم از گوشه کناری نظری می فکنیم

نیست ما را خبر از گفت و شنید دو جهان

بسکه از شوق بتان با دل خود در سخنیم

زاهدا، قبله پرستی تو و ما یار پرست

تو بدین عقل مسلمانی و ما برهمنیم

اهلی از ما سفر کعبه بعیدست بسی

زانکه در میکده افتاده حب الوطنیم

 
sunny dark_mode