چو کوفت کاروان بلاطبل اصلا
شد بر فلک زکاخ شرف بانک الرحیل
زآوای کوس ایتهالنفس ارجعی
افتاد شور و ولوله در عترت خلیل
فرخ رخی ز آل علی مهتری سترگ
صافی دلی زبیت صفی سیدی جلیل
«عبدالله بن عبدالباقی » که فکرتش
شد فضل را مربی و فرهنگ را دلیل
کلکش درخت طوبی و دفتر جمال حور
خویش بهشت خرم و طبعش چو سلسبیل
نثرش ستاره ریخته بر اطلس سپهر
نظمش فکنده موج برخسار رود نیل
در حل مشکلات قوافی بارتجال
زد هودج عروس معانی بپشت پیل
بس خامه اش بکوثر دانش در آشنا
برده سبق ز قادمه پر جبرئیل
اندر سرود شعر تخلص امیر داشت
کاندر سخن نبود امیری چو او نبیل
روز دوشنبه نیمه شعبان برات خلد
بگرفت و شد بدار بقا سالک سبیل
شد خانه کمال زهجران او خراب
شد پیکر کلام ز فقدان او علیل
فکرت عقیم و هوش مشوش هنر غریب
دانش یتیم و عقل پریشان ادب ذلیل
دستار برگرفت ز سوگش خطیب چرخ
وز ماتمش دبیر فلک جامه زد بنیل
جستم ز بحر طبع «امیری » بالتماس
تاریخ سال رحلت آن میر بی عدیل
گفتا یکی نخست رقم کن «بصحن خلد»
ز آن پس نگار «شد بلب جوی سلسبیل »
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر، به مرگ عبدالله بن عبدالباقی، اندیشمند و شاعر بزرگ، اشاره می‌کند. او مرگ او را به عنوان یک فاجعه برای جامعه هنری و فرهنگی توصیف می‌کند و احساس غم و اندوه را در بین مردم منتقل می‌سازد. شاعر ویژگی‌های برجسته عبدالله را بیان می‌کند، از جمله نفوذ او در شعر و ادبیات و تأثیرش بر فرهنگ. با این حال، بعد از فقدان او، وضع علوم و هنرها را تیره و تار می‌بیند و غم و اندوه را به وضوح احساس می‌کند. در پایان، شاعر به یادبود عبدالله و تعظیم استعدادهای او می‌پردازد و از اهمیت وجود او در دنیای ادبیات سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: زمانی که کاروانی به سفر می‌رود، صدای طبل آن به آسمان می‌رسد و نشانه‌ای از ترک کردن منزل و آغاز راهی تازه است.
هوش مصنوعی: صدای طبل بازگشت، شور و هیجان را در خانواده خلیل به وجود آورد.
هوش مصنوعی: چهره‌ای خوشبو و زیبا از نسل علی (ع) و دارای مقام و منزلت بالا، با دلی پاک و بی‌آلایش از خاندان شریف.
هوش مصنوعی: عبدالله بن عبدالباقی کسی است که علم و دانش را به عنوان راهنما و تربیت کننده خود انتخاب کرده است.
هوش مصنوعی: درخت طوبی و زیبایی‌های حوریان بهشت را به یاد می‌آورد، جایی خوشبخت و لذت‌بخش که روحش مانند جویبارهای زلال و شفاف است.
هوش مصنوعی: نثر او مانند ستاره‌هایی است که بر روی پارچه آسمان پاشیده شده‌اند و نظم کلامش مانند موجی است که بر روی سطح رود نیل می‌افتد.
هوش مصنوعی: در راستای حل کردن مسائل ادبی و شاعرانه، با نهایت تلاش و دقت به ارائه معانی عمیق و زیبا پرداخته می‌شود، گویی که زیبایی‌های روحانی و ذهنی در پس پرده‌ای پنهان هستند که باید کشف شوند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نویسنده یا شاعر به خاطر آگاهی و دانش زیادی که دارد، با قلم خود معارف و علم را به دیگران منتقل می‌کند. او در این راه، به کمک وحی و الهامات الهی، همچون جبرئیل، به سراغ علم و دانش رفته و به بیان آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در شعر و ادبیات، نام و لقب امیر به خوبی نمایانگر ویژگی‌های اوست، چرا که در سخن و افکارش کسی به اندازه او با فضیلت و برجسته وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در روز دوشنبه که نیمه شعبان بود، بهشت به او هدیه داده شد و او به مسیر جاودانگی قدم گذاشت.
هوش مصنوعی: خانه کمال به خاطر دوری او ویران شده و سخن به خاطر نبودن او بیمار است.
هوش مصنوعی: فکرت از تولید اندیشه ناتوان است و هوشت آشفته و بی‌نظم. هنر بیگانه و دانش بدون سرپرست است، همچنین عقل در بهت و سردرگمی به سر می‌برد و ادب در وضعیتی حقیر قرار دارد.
هوش مصنوعی: خطیب آسمان به خاطر اندوه او دستار خود را برداشت و دبیر زمان به احترام ماتمش، لباس سیاهی بر تن کرد.
هوش مصنوعی: من در جست‌وجوی ورای خواص طبیعی انسان، به یاد تاریخ سال درگذشت آن بزرگوار بی‌همتا افتادم.
هوش مصنوعی: او گفت که ابتدا در باغ بهشت نقشی بزن، و بعد تصویر محبوب را مثل بلبل کنار جوی باران‌ساز قرار بده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای میر بی نظیر و خداوند بی عدیل
همنام خویش را بهمه بابها بدیل
نه گوش روزگار شنیده ترا نظیر
نه چشم کائنات بدیده ترا عدیل
شاهی نیاوریده چو تو آسمان بزرگ
[...]
عمرم همی قصیر کند این شب طویل
وز انده کثیر شد این عمر من قلیل
دوشم شبی گذشت چگویم چگونه بود
همچون نیازتیره و همچون امل طویل
کف الخضیب داشت فلک ورنه گفتمی
[...]
ای روی تو چو خلد و لب تو چو سلسبیل
بر خلد و سلسبیل تو جان و دلم سبیل
در طاعت هوای تو آمد دلم ، از آنک
از طاعتست یافتن خلد و سلسبیل
ناهید پیش طلعت تو کسی دهد فروغ؟
[...]
از روضه بهشت سبیل است سلسبیل
در پنج تن که ششمشان بود جبرئیل
ای روی تو چو خلد و لبانت چو سلسبیل
بر خلد و سلسبیل تو جان و دلم سبیل
در طاعت وای تو آمد دلم از آنک
از طاعت است یافتن خلد و سلسبیل
ناهید پیش طلعت تو کی دهد فروغ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.