آن خمیری را کز آب سلسبیل
با دم عیسی سرشته جبرئیل
دست مریم گشته بیرون ز آستین
پخته زاو نان و برنج و زنجبیل
بوده از شهد شکر در مصر جان
دیده از دریای روغن رود نیل
مانده در طوفان حیرت همچو نوح
رفته در نار محبت چون خلیل
عاقبت از همت والای دوست
جسته ره در مقصد دل بیدلیل
بر طبق بنهاده جان بی اختیار
تا سبیل آرد به ابناء السبیل
پشه گر شیرین کند زوکام جان
حلقه طاعت کشد در گوش فیل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ویژگی‌های خاص و معنوی «خمیر» می‌پردازد که از ترکیب آب تلخی و ویژگی‌های مقدس به وجود آمده است. خمیر از عسل، برنج و زعفران تشکیل شده و به دست مریم خارج شده است. ویژگی‌هایی از عشق و حیرت نیز در شعر مطرح شده است، مانند تشبیه به نوح و خلیل. در نهایت، شاعر به اراده و همت بلند دوست اشاره می‌کند که راه را برای بهبود انسان‌ها هموار می‌سازد و در آن بر ضرورت طاعت و اطاعت از خدا تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: خمیری که جبرئیل با دم عیسی از آب خوشگوار سلسبیل درست کرده است.
هوش مصنوعی: دست مریم بیرون آمده و مواد خوشمزه‌ای مثل نان، برنج و زنجبیل را آماده کرده است.
هوش مصنوعی: در مصر، sweetness (شیرینی) مانند شهد و زندگی همچون دریا از روغن است که این تصویر زیبایی از نعمت‌ها و فراوانی آن سرزمین را ترسیم می‌کند.
هوش مصنوعی: در این بیت، فردی در وضعیت حیرت و سردرگمی قرار دارد، مانند حضرت نوح که در طوفان ایستاده، و از طرفی دیگر، در آتش عشق و محبت مانند حضرت ابراهیم است که در آتش افتاده، اما با صبر و استقامت در این شرایط دشوار باقی مانده است.
هوش مصنوعی: در نهایت، با تلاش و اراده بالای دوست، راهی به سوی هدف قلبی که بیدلیل است، پیدا شده است.
هوش مصنوعی: انسان بر اساس سرشت و ویژگی‌های ذاتی‌اش، بدون اینکه خود بخواهد، به سمت مسیرهایی می‌رود که برایش مقدر شده و به دیگران نیز کمک می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر پشه‌ای زندگی را شیرین کند، باید توجه داشته باشیم که حتی جان فدای محبت و فرمان‌برداری می‌شود، مانند حلقه‌ای که در گوش فیل می‌آویزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون به خلوت جشن سازد با خلیل
گر بسوزد در نگنجد جبرئیل
موسیی فرعون را با رود نیل
می‌کشد با لشکر و جمع ثقیل
همچنان در فکرِ آن بیتم که گفت
پیل‌بانی بر لبِ دریایِ نیل:
«زیر پایت گر بدانی حالِ مور
همچو حالِ توست زیر پایِ پیل»
التمغا شد که آقا تا به کیل
باز بیند جمع و خرج اردبیل
ای رُخَت چون خُلد و لَعلَت سَلسَبیل
سَلسَبیلت کرده جان و دل سَبیل
سبزپوشانِ خَطَت بر گِردِ لب
همچو مورانند گِردِ سَلسَبیل
ناوَکِ چشمِ تو در هر گوشه‌ای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.