طهماسب خداوند راستین
داردیم و کان در دو آستین
دریا ز یسارش برد یسار
گردون بیمینش خورد یمین
خوانده است مؤید به دولتش
دارای جهان شهریار دین
زیرا که خیام جلال را
حبلی است ز تایید او متین
بالد ز سرش رایت و کلاه
نازد بکفش خامه نگین
ای خامه تو موی مهوشان
ای نامه تو روی حور عین
ای خسته کمانت پر عقاب
ای بسته گمانت در یقین
جمشید بگیرد ترا رکاب
خورشید ببوسد ترا زمین
با برز منوچهر و کیقباد
با گرز فریدون و آبتین
فرهنگ ترا خوانده مرحبا
اقبال ترا گفته آفرین
شاها ملکا آسمان بمن
بی سابقتی بسته است کین
آویخته حلقم بریسمان
آمیخته زهرم بانگبین
جز خون نخورم روز و شب مگر
دنیا چو مشیمه است و من جنین
ز آن رو که بود درگهت مرا
حصنی ز جفای فلک حصین
در بارگهت ملتجی شدم
دادم بستان از سپهر هین
درگاه تو باشد پناه من
فردوس بود جای متقین
ایاک نولی و نستمد
ایاک نرجی و نستعین
بر خلق توئی صاحب و عمید
بر شاه توئی ناصح و امین
تا مشک ترا بارد از قلم
تا ماه ترا تابد از جبین
تا میل بنین است زی بنات
تا شرم بنات است از بنین
باشی بهمه سروران مطاع
باشی ز همه خسروان گزین
جور از فلک و مردمی ز تو
شعر از من و مشک از غزال چین
معروف بلشکر کشی شوی
در شرق چو پور سبکتکین
مشهور بدشمن کشی شوی
در غرب چو فرزند تاشفین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش طهماسب، شاه ایران، و ویژگی‌های او می‌پردازد. شاعر از قدرت و عظمت او می‌گوید و او را به عنوان فرمانروایی که به دین و مذهب خدمت می‌کند، توصیف می‌کند. شاعر به شجاعت و مهارت‌های طهماسب در جنگ و مدیریت اشاره دارد و او را دنباله‌رو Traditions ایرانی چون جمشید و کیقباد می‌داند. همچنین بدی‌ها و مشکلات دنیای امروز را به وضعیت فلک و جفا نسبت می‌دهد و در نهایت از طهماسب به عنوان پناهگاهی مطمئن و مقامی الاهی یاد می‌کند. شعر پر از تمجید و آرزوهای خوب برای اوست و بر پایبندی به جنبه‌های دینی و مذهبی تأکید دارد.
هوش مصنوعی: ما خدای حقیقی را داریم و آن در دو آستین ماست.
هوش مصنوعی: دریا از سمت چپ خود در حال حرکت است و سمت راست آسمان به او آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: مؤید به لطف خود سلطانی را معرفی کرده که در جهان، فرمانروای دین است.
هوش مصنوعی: زیرا خیام به خاطر تأیید و پشتیبانی او به شکوه و عظمت دست یافته است.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف فردی قدرتمند و با احترام می‌پردازد که نشانه‌های بزرگی و مقامش بر سر دارد و در دستش نشانی از اصالت و شرافت وجود دارد. او با کلاهی بر سر و رایت (پرچم) خود، شکوه و منزلت خاصی را تجسم می‌کند. به‌طور کلی، این تصویر به ما حس عظمت و بزرگی را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: ای قلم تو شبیه موهای زیبای دختران آسمانی هستی و نوشته‌هایت همچون چهره‌های زیبا و بهشتی است.
هوش مصنوعی: ای کمان تو که با عقاب پر شده، ای کسی که در باور خود گرفتار شده‌ای و شک و تردید را تجربه می‌کنی.
هوش مصنوعی: جمشید تو را در دستان خود می‌گیرد و خورشید تو را می‌بوسد، و زمین نیز در آغوش تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: با وجود منوچهر و کیقباد و قدرت گرزی که مربوط به فریدون و آبتین است، قدرت و اراده‌ای را که در این شخصیت‌ها نهفته است، می‌توان مشاهده کرد. این بیت به نمایندگی از ویژگی‌های قهرمانی و رهبری در تاریخ و افسانه‌های ایرانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: فرهنگ تو را تحسین کرده و به تو خوشامد گفته است، در حالی که اقبال به تو تبریک می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای پادشاه آسمان، به من نسبت به گذشته‌ام، کینه‌ای در دل داری.
هوش مصنوعی: حلقه‌ای به گردن من آویخته‌اند و زهر در خونم پیچیده شده است. صدای من با درد و رنج همراه است.
هوش مصنوعی: من تنها خون می‌نوشم روز و شب، مگر اینکه دنیا به مانند مشیمه باشد و من در حال جنینی زندگی کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه درگاه تو برای من همچون دژی محکم در برابر تجاوزات سرنوشت است.
هوش مصنوعی: درخواست دعا و کمک کردم، پس از آسمان درخواست بخشش و نعمت دارم.
هوش مصنوعی: درگاه تو، محل امن و پناهگاه من است و بهشت، مکان کسانی است که به راستی پرهیزگارند.
هوش مصنوعی: ما فقط از تو یاری می‌طلبیم و به تو امیدواریم.
هوش مصنوعی: تو سرپرست و راهنمای مردم هستی و در برابر پادشاه، مشاور و معتمد او هستی.
هوش مصنوعی: تا زمانی که عطر خوش تو از قلم ببارد و نور ماه بر پیشانی‌ات بتابد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که علاقه‌مندان به فرزندان پسر وجود دارند، دختران از فرزندان پسر شرم می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر در جمع بزرگان و سروران باشی، باید از میان همه آنها بهترین و برگزیده‌ترین را انتخاب کنی.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضعیت سختی که از طرف سرنوشت و افراد دیگر بر او تحمیل شده اشاره می‌کند و از طرفی به زیبایی و استعدادی که در خود دارد، مانند شعر و عشق، می‌بالد. در واقع ترکیب تضاد این دو احساس را به تصویر می‌کشد: رنج‌ها و سختی‌ها از یک سو و خلاقیت و زیبایی از سوی دیگر.
هوش مصنوعی: اگر در شرق، نامی از تو به‌عنوان یک فرمانده و لشکرکشی به‌گوش برسد، مانند نام پور سبکتکین در تاریخ شناخته خواهی شد.
هوش مصنوعی: در غرب، تو به نام کشتن دشمن معروف خواهی شد، مانند فرزندی که از تاشفین بزرگ شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شه باز به حضرت رسید هین
یکران مرا برنهید زین
تا خوی کند از شرم او زمان
چون طی کنم از نعل او زمین
آباد بر این چرخ تیز گرد
[...]
کو آصف جم گو بیا ببین
بر تخت سلیمان راستین
پیشش بدل دیو و دام و دد
درهم زده صفهای حور عین
بادی که کشیدی بساط او
[...]
طهماسب خداوند راستین
داردیم و کان در دو آستین
دریا ز یسارش برد یسار
گردون به یمینش خورد یمین
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.