گفتی که منم ماهِ نشابور سرا
ای ماهِ نشابور نشابور تو را
آنِ تو، تو را و آنِ ما نیز تو را
با ما بنگویی که خصومت ز چرا؟
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گفتی که منم ماهِ نشابور سرا
ای ماهِ نشابور نشابور تو را
آنِ تو، تو را و آنِ ما نیز تو را
با ما بنگویی که خصومت ز چرا؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تمجید از محبوبی می‌پردازد که او را به عنوان "ماه نشابور" می‌شناسد. او با اشاره به این که این محبوب هم متعلق به اوست و هم به دیگران، سوال می‌کند که چرا باید میان آنها خصومتی وجود داشته باشد. به نوعی، شاعر به وحدت و دوستی در میان افراد اشاره می‌کند و خواهان صلح و محبت است.
هوش مصنوعی: تو گفتی که من ماه نشابور هستم، ای ماه نشابور، این شهر به تو تعلق دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به معنی این است که تو، که صاحب چیزی هستی، باید بگویی که چرا باید بین ما و تو دشمنی وجود داشته باشد. به نوعی، دعوت به گفتگو و تفاهم است تا مشخص شود که علت خصومت چیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شاخ امید وصل عاشق ببرآ
ای ماه ز برج بیوفائی بدرآ
ای صبح وصال دوست یکروز برآ
ای تیره شب فراق یکره بسرآ
ای شاخ امید وصل عاشق ببرآ
ای ماه زبرج بیوفایی بدرآ
ای صبح وصال دوست یک روز برآ
ای تیره شب فراق یک ره بسرآ
گفتی کی منم ماه نشابور سرا
ای ماه نشابور نشابور ترا
آن تو ترا و آن مانیز ترا
با ما بنگویی کی خصومت ز چرا
ای ذات تو مطلقا همه چون و چرا
از هستی خویش یک نظر بخش مرا
آنجا که تویی کس دگر چون باشد
من خود به در آیم از دگرها تو در آ
تا چشم بود به جام جمشید ترا
کی آب دهد چشمه خورشید را
تا بر سر سدره پا به همت ننهی
کی دست رسد به شاخ امید ترا
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۰ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.