گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا
به بوسه نقش کنم برگ یاسمین ترا
هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین ترا
هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مهر او نگین ترا
به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستین ترا
اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت
زبان من به روی گردد آفرین ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر عاشقانه، شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن میگوید. او آرزو دارد که زلفهای معشوق را بگيرد و با بوسهها، زیبایی او را جاودانه کند. شاعر به عشق و ارادت عمیق خود اشاره میکند و میگوید که هر جا معشوق پا بگذارد، او بر آن خاک هزار سجده میکند. همچنین، اگر نامهای از معشوق داشته باشد، بوسههایی بر آن میزند و حتی اگر دستش از او جدا شود، باز هم عشق او برایش ارزشمند است. شاعر تأکید میکند که اگرچه شاید مردم خاموش باشند، اما او به خاطر عشقش هرگز سکوت نخواهد کرد و همیشه از زیبایی معشوقش سخن میگوید.
هوش مصنوعی: میخواهم با موهای خوشبو و مشکیات، با بوسهای تصویر گل یاس را به وجود آورم.
هوش مصنوعی: هر زمینی که تو قدم روی آن بگذاری، هزاران سجده بر خاک آن زمین برای تو انجام میدهم.
هوش مصنوعی: اگر نگاه کنم به مهر و زیبایی تو، هزار بوسه بر نامهٔ تو میزنم که حاکی از سخاوت و محبت توست.
هوش مصنوعی: اگر با شمشیر هندی دست مرا جدا کنند، باز هم اگر روزی تو را در آستینم گیرم، تمام این درد را به جان میخرم.
هوش مصنوعی: اگرچه مردم شاید نخواهند چیزی بگویند، اما زبان من به خاطر تو ستایشگر میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گرفت خواهم زلفین عنبرینت را
ز مشک نقش کنم برک یا سمینت را
بتیغ هندی دست مرا جدا نکنند
اگر بگیرم یک ره سر آستینت را
گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا
به بوسه نقش کنم برگ یاسمین ترا
هر آن زمین که تو یکره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین ترا
هزار بوسه دهم بر سخاء نامۀ تو
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.