صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۱۱۵ درین قلمرو آفت، ز ناتوانیها به هر کجا که نشستم خط غبار شدم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در اینجا، شاعر به ناتوانیها و مشکلاتی که در زندگی تجربه کرده اشاره میکند و بیان میکند که هر جایی که به آرامش نشسته، همچون خطی از غبار و ناتوانی شده است. احساس یأس و عدم توانمندی او در این ابیات مشهود است.
هوش مصنوعی: در این دنیا پر از مشکلات و دشواریها، به خاطر ناتوانیهایم، هر کجا که میروم و مینشینم، مثل گرد و غبار میشوم و به چشم کسی نمیآیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.