هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به طواف و دورزدن دور خانه دوست (خدا) اشاره می‌کند و از شوق و حالی که برای رسیدن به صبح در خانه دوست دارد سخن می‌گوید. او با اشاره به اینکه کاسه سرش در دست پیمانه دوست است، به وابستگی و رابطه عمیق خود با دوست و عشق الهی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که به دلیل چند صباحی که در زندگی داریم، باید از آن بهره‌برداری کنیم و لحظات را گرامی بداریم، چرا که کاسه‌ی سر ما در دست سرنوشت و زمان است و ما فقط مهمان این دنیا هستیم.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به طواف و دورزدن دور خانه دوست (خدا) اشاره می‌کند و از شوق و حالی که برای رسیدن به صبح در خانه دوست دارد سخن می‌گوید. او با اشاره به اینکه کاسه سرش در دست پیمانه دوست است، به وابستگی و رابطه عمیق خود با دوست و عشق الهی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: امشب من در دور خانهٔ محبوبم میچرخم و تا صبح در کنار او خواهم بود.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که به دلیل چند صباحی که در زندگی داریم، باید از آن بهره‌برداری کنیم و لحظات را گرامی بداریم، چرا که کاسه‌ی سر ما در دست سرنوشت و زمان است و ما فقط مهمان این دنیا هستیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بشکفته گلیست بر رخ فرخ دوست
نی نی گل نیست آن رخ فرخ اوست
همچون گل سرخ پوست آن برگ نکوست
هرگز دیدی که سرخ گل دارد پوست
ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست
داده‌ست ترا دو چیز کان هر دو نکوست
هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست
گر درد دهد به ما و گر راحت دوست
ا ز دوست هر آن چیز که آید نیکوست
ما را نبود نظر به خوبی و بدی
مقصود رضای او و خشنودی اوست
آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست
با دشمن من همی زید در یک پوست
گر دشمن بنده را همی دارد دوست
بدبختی بنده دان ، نه بد عهدی دوست
تا کی باشم صبور در محنت دوست
کارام دل و جان من از دیدن اوست
گر زین دوستی ترا بدرّاند پوست
از دوست همیشه دور بودن نه نکوست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.