هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر مرغی را می‌بیند که بر بالای درخت نشسته و کله کیکاوس (یکی از شخصیت‌های افسانه‌ای) را در چنگ خود گرفته است. مرغ به طور حسرت‌آلودی می‌گوید افسوس، و از فقدان صداهای دل‌انگیز جرس و ناله ساز ناله می‌کند. این شعر اشاره به حسرت و انتظاری دارد که در زندگی وجود دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر مرغی را می‌بیند که بر بالای درخت نشسته و کله کیکاوس (یکی از شخصیت‌های افسانه‌ای) را در چنگ خود گرفته است. مرغ به طور حسرت‌آلودی می‌گوید افسوس، و از فقدان صداهای دل‌انگیز جرس و ناله ساز ناله می‌کند. این شعر اشاره به حسرت و انتظاری دارد که در زندگی وجود دارد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای را دیدم که بر روی درختی از توس نشسته بود و در چنگش سر کیکاوس را گرفته بود.
هوش مصنوعی: او با ناراحتی می‌گوید: ای کاش صدای طبل‌ها و زنگ‌ها را می‌شنیدم! کجاست آن سر و صداها و ناله‌ها؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مرغی دیدم نشسته بر باره طوس
در پیش نهاده کله کیکاووس
با کله همی‌گفت که افسوس افسوس
کو بانگ جرس‌ها و کجا ناله کوس؟
چون زهرهٔ شیران بدرد نالهٔ کوس
بر باد مده جان گرامی به فسوس
با آنکه خصومت نتوان کرد بساز
دستی که به دندان نتوان برد ببوس
این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس
ای دل به کجا برم؟ کزو به ناقوس
ازکشتهٔ خود به کف درین دشت سراب
جز آبلهٔ دانه ندارم، افسوس
خسرو، کآراست ملک چون روی عروس
نوشید می و به لعل شیرین زد بوس
هم نغمه ی نی شنید و هم ناله ی کوس
هر کار که خواست کرد، لیکن افسوس
ای داده به باد عمر در لهو و فسوس
زنهار مشو ز زحمت حق مأیوس
هشدار کز آتش جهنم حق را
تهذیب غرض بود نه تعذیب نفوس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.