کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۳ چون بلبل مست راه در بستان یافت روی گل و جام باده را خندان یافت آمد بزبان حال در گوشم گفت دریاب که روز رفته در نتوان یافت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: بلبل مستی در باغ گل‌ها وجود دارد که با دیدن گل‌ها و جام باده خوشحال می‌شود. او به من می‌گوید که باید از لحظات حال بهره‌برداری کرد، زیرا روزهای از دست رفته را نمی‌توان جبران کرد.
هوش مصنوعی: بلبل شاد و سرمست در باغ، گل زیبا و جام شرابی را پیدا کرد و از دیدن آنها خوشحال شد.
هوش مصنوعی: در گوشم صدایی شنیدم که می‌گفت: مراقب باش، روزهایی که سپری شده‌اند دیگر قابل برگشت نیستند و نمی‌توان آنها را دوباره به‌دست آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت
همین شعر » بیت ۱
چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت
چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت
آمد به زبان حال در گوشم گفت
دریاب که عمر رفته را نتوان یافت
هر دل که ز ذوق آن حقیقت جان یافت
هر چیز که یافت جامهٔ جانان یافت
آن را منشین که یک دمش نتوان دید
آن را مطلب که هرگزش نتوان یافت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.