هوش مصنوعی: این شعر ناله و اندوه عاشق را بیان میکند که به دنبال معشوق خود است. او از ناامیدی و دردهای ناشی از عشق صحبت میکند و احساس میکند که عشقش همچون صیدی گرفتار شده و در جستجوی معشوقی است که آرزو دارد پیدا کند. شاعر به معشوق خود میگوید که او را بیشتر از هر زمان دیگری نیاز دارد و در این وضعیت غمانگیز، حسرت او را میخورد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر ناله و اندوه عاشق را بیان میکند که به دنبال معشوق خود است. او از ناامیدی و دردهای ناشی از عشق صحبت میکند و احساس میکند که عشقش همچون صیدی گرفتار شده و در جستجوی معشوقی است که آرزو دارد پیدا کند. شاعر به معشوق خود میگوید که او را بیشتر از هر زمان دیگری نیاز دارد و در این وضعیت غمانگیز، حسرت او را میخورد.
هوش مصنوعی: ای عاشق غمگین، دل بیخوش تو کجاست؟ کجاست آن فرهاد که بار سنگین درد را بر دوش دارد؟
هوش مصنوعی: ای شکار، تو که به رنگ خون در آمدهای، چرا کسی را که تو را شکار کند در کمین خود نمیبینی؟ تو از خودت هم خطرناکتر شدهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.