هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصیت و قدرت یک سرور اشاره می‌کند که کسانی که به او وابسته‌اند، از شجاعت و قدرت او بهره‌مند می‌شوند. او می‌گوید کسانی که با نیت بد به سراغ او بیایند، بی‌فایده و بی‌ارزش خواهند بود و در نهایت عمرشان به زودی به پایان خواهد رسید. به طور کلی، شاعر به عظمت و مقام سرور خود و بی‌اعتباری دشمنانش می‌پردازد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصیت و قدرت یک سرور اشاره می‌کند که کسانی که به او وابسته‌اند، از شجاعت و قدرت او بهره‌مند می‌شوند. او می‌گوید کسانی که با نیت بد به سراغ او بیایند، بی‌فایده و بی‌ارزش خواهند بود و در نهایت عمرشان به زودی به پایان خواهد رسید. به طور کلی، شاعر به عظمت و مقام سرور خود و بی‌اعتباری دشمنانش می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ای سرور زمان، هر کسی که به شمشیر تو اتکا کند، مانند شتری است که شیر آسمان را زیر بار دارد.
هوش مصنوعی: کسانی که برای تو نیت بد دارند، مانند گیاه خشک و بی‌فایده هستند و عمرشان همچون بادی که می‌گذرد، زود از بین می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن یار که عهدِ دوستداری بشکست
میرفت و منش گرفته دامن در دست
می‌گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد ازو مرا خوابی هست
ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست
کز رنج خمار او به جان نتوان رست
گر از دل من چنین فرو داری دست
در روز ز دست تو به شب باید جست
چون دیده من دید ترا روز نخست
مسکین دل من هوای دیدار تو جست
اکنون که ترا هوای من نیست درست
یا ناز مکن یا دل من باز فرست
گر سیر شدی بتا ز من در خور هست
زیرا که ندارم ای صنم چیزی لست
رنج دل رنج دیده جز دیده نجست
دانی که شد این گناه بر دیده درست
در جمله جهان صورتی از دیده نرست
کش چندین موج خونش از دیده نشست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.