سر برافراخت بر سپهر برین
مهد میمون پادشاه زمین
زبده مکرمت زبیده وقت
مریم روزگار و عصمت دین
آنک در خانقاه عصمت او
درس تشریف خواند روح امین
وانکه حکمش ز حلقه بیرون کرد
چرخ پیروزه رنگ را چو نگین
ای به عدل و سخا رسانیده
رایت ملک را به علیین
نابسوده صبا ز حرمت تو
زلف شمشاد و عارض نسرین
چرخ در عهد تو ندیده بهم
سینه کبک و پنجه شاهین
پیش مهد بلندت از دهشت
پادشاهان در اوفتاده ز زین
بر جنابت به سجده تعظیم
خسروان بر زمین نهاده جبین
کرده رضوان دعای دولت تو
ماه رویان خلد را تلقین
آسمان از لطایف کرمت
کمری بسته چون مجره متین
زهره را از طوایف نعمت
گوشواری رسیده چون پروین
از پی خاک آستانه تو
زلف جاروب کرده حورالعین
حرم عصمتت چو پرده غیب
نه گمان ره برو برد نه یقین
گر قبول تو سایه بر گیرد
برکشد آفتاب خنجر کین
گر شکوهت نقاب بگشاید
مژده در دیده ها شود زوبین
وهم را پرده دارت از پس در
بانگ بر می زند که دور نشین
عقل را پاسبانت از سر بام
میل در دیده می کشد که مبین
روز چند از غبار عارضه ای
گشت رخسار عافیت پر چین
آخر از فتح باب صحت داد
آسمان آن غبار را تسکین
لطف ها کرد کردگار در آن
شکرها کرد روزگار درین
پادشاها تویی که در شانت
نظم من بنده آیتی ست مبین
چون زبان در سنانت بگشایم
بر کشد چرخ نعره تحسین
دست چون بر دعات بردارم
روح قدسی بجان کند آمین
از ره شعر منگرم که مرا
در دل از علم گنجهاست دفین
شاعری در مذاق همت من
بی ضرورت نمی شود شیرین
ظلم شیرویه دان که شیرین کرد
تلخی زهر بر دل شیرین
تا زیزدان بود معونت خلق
باد یزدان تو را همیشه معین
هر که چون گل دو رویه شد با تو
باش از خار بستر و بالین
وانک از جان نه آفرین به تو گفت
از جهان افرین برو نفرین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به ستایش پادشاهی پرداخته که مهدی مبارک و مظهر عدالت و سخاوت است. او به صفات اخلاقی و فضل او اشاره می‌کند و می‌گوید که در زمان او، چرخ دوران به خوشی می‌چرخد و حتی پادشاهان دیگر در برابر عظمت او سر تعظیم فرود می‌آورند. شاعر از برکات حکومت او، زیبایی و سعادت سخن می‌گوید و بر این نکته تأکید می‌کند که او مقام و منزلت بالایی دارد. در نهایت، او وجود او را نعمت بزرگی برای مردم می‌داند و از خداوند می‌خواهد که همیشه او را یاری کند و توفیقش را افزایش دهد.
هوش مصنوعی: سر خود را بر آسمان بلند کرده، مهدی خجسته و خوشبخت، پادشاه زمین است.
هوش مصنوعی: بهترین ویژگی‌ها و فضیلت‌های مریم، در عصر خود، در حمایت از دین و پاکی او نمایان است.
هوش مصنوعی: در خانقاه او، که مکانی برای پرورش روحانی و معنوی است، روح پاک و مطمئن، درس قدسی و مقام والای او را آموخته است.
هوش مصنوعی: کسی که سرنوشتش او را از دایرهٔ عادی خارج کرد، مانند نگینی درخشان و خاص در میان رنگ‌های پیروزمند چرخ روزگار می‌درخشد.
هوش مصنوعی: ای که به عدالت و بخشندگی، پرچم سلطنت را به اوج برده‌ای.
هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی به خاطر زیبایی و حرمت تو همانند زلف درخت شمشاد و چهره گل نسرین است.
هوش مصنوعی: در زمان تو، سرنوشت و گردش روزگار به گونه‌ای است که هرگز تضاد یا نزاعی میان موجودات ضعیف و قوی دیده نمی‌شود.
هوش مصنوعی: در مقابل مهد بلند تو، به خاطر ترس و وحشت از پادشاهان، آنها از زین‌های خود به زمین افتاده‌اند.
هوش مصنوعی: بر اثر پاکی و خلوص تو، سر به خاک می‌سایند و به تو احترام می‌گذارند، همان‌طور که پادشاهان بر زمین می‌افتند و سر به سجده می‌گذارند.
هوش مصنوعی: خداوند به فرشتگان بهشت دعا کرده که برای تو ای زیبا رویان، نعمت و خوشبختی را فراهم کنند.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر زیبایی و خوش‌خلقی‌ات، به مانند دختری با کمر باریک و محکم، به خود می‌بالد.
هوش مصنوعی: زهره از خانواده‌های ثروتمند به خوبی برخوردار است و به اندازه‌ای زیبا و درخشان است که مانند ستاره پروین می‌درخشد.
هوش مصنوعی: حورالعین برای پاکیزه کردن خاک درگاه تو، زلفش را به‌کار گرفته است.
هوش مصنوعی: حرم پاکی و معصومیت تو مانند پرده‌ای از عالم غیب است؛ نه اینکه به راحتی بتوان به آن نزدیک شد و نه اینکه با قطعیت و یقین بتوان به آن دست یافت.
هوش مصنوعی: اگر مورد پسند تو باشد، سایه‌ام را برمی‌دارد و آفتاب، خنجر کینه را به دوش خواهد کشید.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو نمایان شود، دیگران با شوق و حیرت به تو نگاه خواهند کرد.
هوش مصنوعی: آوای دوری از پشت در به گوش می‌رسد و خیال را دعوت می‌کند که از جلوه‌ها و تصورات دور باشی.
هوش مصنوعی: عقل تو مانند یک نگهبان از بالای بام توجهش را به تو معطوف کرده تا نگذارد چیزی را ببینی که نباید ببینی.
هوش مصنوعی: چند روزی از زندگی سپری شد که در این مدت، چهره آرامش و سلامتی ما پر از نشانه‌های زحمت و رنج شده است.
هوش مصنوعی: در نهایت، پس از گشایش و روشن شدن وضعیت، آسمان به آن گرد و خاک آرامش می‌بخشد.
هوش مصنوعی: خداوند مهربانی‌ها را نثار کرده و زمانه نیز در این شکرگزاری، بر خوبی‌ها افزوده است.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو آن چنان بزرگی که نظم و سرود من، نشانه واضحی از مقام توست.
هوش مصنوعی: وقتی زبانم را به مدح و ستایش تو باز کنم، چرخ زمان به نعره و فریاد تحسین در می‌آید.
هوش مصنوعی: وقتی دستم را برای دعا بلند می‌کنم، روح پاک و مقدسی به جانم می‌تابد و می‌گوید آمین.
هوش مصنوعی: به شعر من توجه کن، زیرا در دل من دانش و دانایی‌های پنهانی وجود دارد.
هوش مصنوعی: شاعری که به خاطر اراده و تلاش من به وجود آمده باشد، بدون دلیل خاصی نمی‌تواند برایم لذت‌بخش و خوشایند باشد.
هوش مصنوعی: ظلم شیرویه را در نظر بگیر که چگونه تلخی زهر را بر دل شیرین تبدیل کرد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که خداوند به کمک مردم مشغول است، امیدوار باش که او همیشه یاور تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: هر کسی که مانند گل دوتا رو باشد، با تو بماند، زیرا که در کنار او تیغ‌ها و دردها وجود دارد.
هوش مصنوعی: اگر از دل جان به تو تحسین گفته شد، از جهان فقط نفرین می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهمه شهر بود ازو آذین
در بریشم چو کرم پیله زمین
باغبان! زیر سرو بن منشین
نه کجا سرو نیست نیست زمین
نه همه سایه زیر سرو بود
زیر شاخ سمن شو و بنشین
باغ تو پر درخت سایه ورست
[...]
مجلس است این مگر بهشت برین
که بنای بهشت است بر این
پیکر بومش از بدایع روم
نقش دیوارش از صنایع چین
این ز دلها همی زداید زنگ
[...]
قدحی نوش کرد شاه زمین
شاه محمود سیف دولت و دین
تا که نفس چو آب او شد پاک
شد متین شخص او چو کوه متین
نز پی علتی و رنجی خورد
[...]
ای جمال ترا کمال قرین
طوق طوع تو بر شهور و سنین
از یمین تو ملک برده یسار
به یسار تو دهر خورده یمین
هر کجا حزم تو فرود آید
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.