چند سازی فصل گل در ساحت مشکوی کوی
خیز و کن در باغ ای ماه هلال ابروی روی
در کنار جوی جا با قامت دلجوی جوی
کز شمیم مو دهی بر سنبل شب بوی بوی
وز نعیم روبری از سوری شبرنگ رنگ
مقدم گل چونکه بر عالم فرح افزود زود
سوختن باید ورا در موکب مسعود عود
خواهی ار یابی تو در این جشن جان آسود سود
در گلستان آی و برزن بر فراز رود رود
زین چمن بشتاب و بنما آشنا بر چنگ چنگ
حالیا کز نو نموده باغ را آباد باد
به که از پیمانه گیرم تا خط بغداد داد
مادر دهر این چنین روزی کجا آزاد زاد
کز دو جانب می برد در سایه شمشاد شاد
ساقی از رخساره هوش و مطرب از آهنگ هنگ
گشت دل را گرچه زلفت ای نکو اندام دام
یا که صبحم شد ز گیسوی تو خون آشام شام
باز هم بر خیز و ده آغاز تا انجام جام
روی بنما تا بری یکباره از اصنام نام
پرده بگشا تا نمائی عرصه بر ارتنگ تنگ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر دعوت به جشن و سرور در باغ و گلستان می‌کند. او از معشوقه‌اش می‌خواهد که بیاید و زیبایی‌های طبیعت را با هم تجربه کنند. اشاره به گل‌ها، نوازش نسیم و عطر شب بوها نشان‌دهنده شادی و خوشایندی است. شاعر می‌گوید که زمان برای شادی و لذت بردن از زندگی فراهم است و می‌خواهد از می و جشن‌های زندگی بهره ببرد. همچنین، او به تاثیر زیبایی معشوق بر دل و جانش اشاره می‌کند و در نهایت از او می‌خواهد که حجاب‌ها را کنار بزند و خود را نمایان کند تا زیبایی‌اش را ببینند. این شعر به طور کلی محوریت شادی، عشق و زیبایی‌های طبیعت را در بر دارد.
هوش مصنوعی: چندین بار در فصل گل، دل‌انگیزی‌ها و زیبایی‌های کوی معشوق را به یاد می‌آورم. برخیز و به باغ بیا، ای ماه که مانند هلالی زیبا هستی.
هوش مصنوعی: در کنار جوی، جایی زیبا با دختری دلربا هست که بویی خوش از موهایش به مشام می‌رسد و عطر شب‌بو را در فضا پخش می‌کند.
هوش مصنوعی: تو از رنگ و جلوه‌ای زیبا و دلپذیر برخورداری که شبیه به نور و زیبایی یک پرنده‌ی افسانه‌ای است.
هوش مصنوعی: با آمدن گل و زیبایی‌اش، شادی و سرور به دنیا می‌افزاید، اما باید به سرعت آماده سوختن در آتش عشق و احساسات باشیم.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در این جشن، آرامش جان و خوشی را حس کنی، به باغ برو و بر کناره‌ی رود قدم بزن.
هوش مصنوعی: از این گلستان بیرون بیا و به دوست نزدیکت نشان بده که بر ساز می‌نوازد.
هوش مصنوعی: هم‌اکنون که باغ را دوباره آباد کرده‌اند، بهتر است از شراب بنوشم تا یاد خط بغداد را فراموش نکنم.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف روزی می‌پردازد که در آن مادر طبیعت یا زمان، زندگی را به طور خوشایندی به ارمغان می‌آورد. او به‌گونه‌ای می‌زاید که از جنبه‌های مختلف، خوشبختی و آرامش به همراه دارد. در این روز، انسان در کنار درختان سایه‌دار و خوش‌بوی شمشاد‌ها، لحظاتی شاد و دلنشین را تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: بخشی از زیبایی وجود تو باعث می‌شود که هوش و درک من تحت تأثیر قرار گیرد و صدای ساز نیز با نغمه‌اش من را شیفته خود کند.
هوش مصنوعی: دل من، اگرچه گرفتار زلف توست که زیبایی‌ات را به تصویر می‌کشد، آیا این دام است یا اینکه صبح به خاطر گیسوی تو به یک کشتار خونین تبدیل شده است؟
هوش مصنوعی: دوباره برخیز و تلاش کن تا به هدف خود برسی. جامی را نشان بده که با یک اشاره تو را از بند بت‌ها رها کند.
هوش مصنوعی: پرده را کنار بزن تا فضای تنگی را که در آن قرار داریم نشان دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.