غم تو تا نفس باقیست با من هر نفس بادا
به جز روی گلت دیگر به چشمم خار و خس بادا!
خیالم در شب زلفت رود ناگه به عیاری
به شهرستان حسنت نرگس مستت عسس بادا!
چو فرزین مهره عشق تو را هر کس، که کج بازد
اگر شهرخ بود صد فیل او زیر فرس بادا!
به راه عشق بندد ساربان شوق من محمل
قماش ناله دل ناقه او را جرس بادا!
فلک روزی مبادا سازد از بند غم آزادم
کمند حلقه زلف تو آن دم دادرس بادا!
اگر خورشید در پیشت زند لاف از دم خوبی
به گوش مرغ عنقا همچو آواز مگس بادا!
ز باغ نظم طغرل جز گل مدح تو گل چیند
جزای او به صد خواری چو بلبل در قفس بادا!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر حسرت و عشق عمیق را بیان می‌کند. شاعر می‌گوید که غم عشق همیشه با اوست و هیچ چیز جز زیبایی معشوقش برایش ارزش ندارد. او در شب‌های تار به یاد زلف معشوقش خیال‌پردازی می‌کند و احساس می‌کند حتی اگر کسی عشق او را کم ارزش کند، همچنان آن عشق برایش عزیز است. عشق به معشوق به مانند شال و ناله‌اش به دلش آرامش می‌بخشد. شاعر آرزو دارد که از غم رهایی یابد و در مقابل زیبایی معشوق، هر چیز دیگری را بی‌ارزش می‌داند. در نهایت، شاعر می‌گوید که تنها گل مدح معشوقش را می‌چیند و هر جزایی که از این عشق بخواهد، آن را با ذلت خواهد پذیرفت.
هوش مصنوعی: غم تو تا وقتی که زنده‌ام با من خواهد بود و هر نفسی که می‌کشم، به جز روی زیبایت، دیگر چیزی در چشم من ارزش ندارد و فقط مثل خار و علف بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: در دل شب، با تصور زلف‌های تو، ناگهان به سرزمین زیبایی سرمایه‌گذاری می‌کنم که آنجا چشمان مست تو چون نرگسی افسونگر است. بگذار که بادی باشد تا این زیبایی را در دل‌ها پراکنده کند!
هوش مصنوعی: اگر کسی در عشق تو نادرست عمل کند و به تو بی‌احترامی کند، باید بداند که حتی اگر در مقام و قدرت سرشناس باشد، در حقیقت تمام قدرت او همچون فیل‌هایی زیر پاهای یک اسب خواهد بود و در نهایت هیچ ارزشی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: ساربان شوق من، در مسیر عشق، محملي را با ناله‌های دل من به دوش می‌کشد و صدای ناقه‌اش را همچون جرس باد می‌کند!
هوش مصنوعی: ای کاش آسمان روزی مرا از غم آزاد نکند، چرا که در آن صورت، حلقه‌های زلف تو به‌گونه‌ای به من کمک می‌کنند که باد خواهد آمد!
هوش مصنوعی: اگر خورشید به تو بگوید که از زیبایی‌اش سخن بگوید، صدایش به اندازه آواز مگس نخواهد بود.
هوش مصنوعی: از باغ نظم طغرل، فقط گل مدح تو را می‌چینند و جز این، جزای او را به شدت و ذلت به مانند بلبل در قفس می‌آورند!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.