|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساس تنهایی و غم ناشی از جدایی از یار است. شاعر از دشواری‌های تنهایی در وطن و سوختن دل‌ها از فراق یار سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که این درد و رنج بخشی از تجربه انسانی است. او همچنین به تأثیر عمیق تنهایی بر زندگی و احساسات خود اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر در شرایط سختی باشد، غم او کاهش نمی‌یابد.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم خود را از تنهایی و غربت نجات دهم؟ من که در وطن خود نیز از تنهایی ناتوان شده‌ام.
هوش مصنوعی: هر کسی که از محبوب خود دور بماند، قلبش به شدت می‌سوزد. این سوختن ناشی از تنهایی، چیزی نیست که ما آن را به وجود آورده باشیم.
هوش مصنوعی: غم و اندوه آن فرد خوش‌پوش و شاداب از بین نمی‌رود، زیرا که او مرا از تنهایی و اندوهم رها کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.