|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و اهمیت نگاه به خود اشاره دارد. وقتی به خود و زیبایی‌ات نگاه کنی، نباید آرزوی چیزی بیش از آن را داشته باشی. همچنین، از آیات قرآنی یاد می‌کند و می‌گوید که نباید به امور معنوی بدون آمادگی و وضو نزدیک شد. در پایان، شاعر می‌گوید اگر گل خوشبو را به دستم بدهی، خودم باید آن را بو کنم تا عطرش را متوجه شوم، چرا که بوی خوش گل بدون توجه و بو کردن به آن هرگز احساس نخواهد شد.
هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ات را در آینه می‌بینی، آرزوی زیبایی بیشتر را نداشته باش و وقتی به قامت خود نگاه می‌کنی، به قامت یک سرو دیگر فکر نکن.
هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که در زندگی، آثاری از نور و حقیقت وجود دارد و برای دریافت این نور و فهم عمیق‌تر آن، باید با پاکی و طهارت روحی و جسمی اقدام کرد. در واقع، دست‌کاری در مفاهیم عمیق و معنوی بدون آمادگی مناسب، نادرست است.
هوش مصنوعی: اگر گلی را به من بدهی، آن را بو کن و خوشبو کن، زیرا گل بدون عطر تو، بویی خوش ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.