گنجور

 
طغرای مشهدی

هر چند قطره کردیم، در جستجوی دریا

چون آب کم نبردیم راهی به سوی دریا

آن قطره ام که از سیل، پس ماند در بیابان

بر خاک ره شدم خشک، از آرزوی دریا

غرق وصال، از ذوق، یک جا نگیرد آرام

گردد همیشه ماهی، در چارسوی دریا

 
sunny dark_mode