|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی از احساسات عاشقانه و غم‌انگیز سخن می‌گوید. شاعر به طرح لاله اشاره می‌کند که در کنار آب می‌روید و ترس از بی‌دوستی و جدایی را بیان می‌کند. او نگران است که باغبانان و خوبان باغ بدون محبوبشان، پژمرده و آشفته شده‌اند. در نهایت، شاعر به سوختن و سوز عشق خود اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی پروانه‌ها هم نمی‌توانند شعله عشق او را روشن نگه دارند.
هوش مصنوعی: مدت‌هاست که در حال تغییر و تحول هستیم، اما حتی اگر شرایط سخت شود و زیبایی‌ها کم شوند، باز هم باید به یاد داشته باشیم که زیبایی‌ها و امیدها همیشه در کنار ما هستند.
هوش مصنوعی: به خاطر دلتنگی و غم دوری تو، زیبا رویان باغ به هم ریخته‌اند و چهره‌ی گل مانند، داغ و رنجیده‌تر از لاله شده است.
هوش مصنوعی: در شگفتی‌ام که چگونه آن روی شعله‌ور من، پروانه را که می‌سوزاند، نمی‌سوزاند. هیچ‌گاه چراغ لاله نمی‌تواند این‌گونه باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.