گنجور

 
طغرای مشهدی

بهار افکنده در صحن چمن از سبزه قالی‌ها

دمیده خفتگان باغ را برگ از نهالی‌ها

سیه شد همچو مشقی، هر دو روی لاله گوشم

ز بس در مکتب عشق تو خوردم گوشمالی‌ها

 
sunny dark_mode