|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت عشق اشاره میکند. او میگوید که بدن و زیبایی یک زن نمیتواند تنها به ظاهری که دارد، محدود شود. همچنین، اشاره میکند که اگر مردی دارد، باید شجاعت و قاطعیت به خرج دهد و به پردهنشینی دختران احترام بگذارد. در نهایت، شاعر از عشق و دلبستگیاش به معشوقهاش صحبت میکند و میگوید که حتی با وجود مشکلات، از او دست نخواهد کشید.
هوش مصنوعی: بدن غنچه مانند زیبایی و پاکی او نیست؛ چرا که بدون تن لباس گل، عطر و بوی پوشش او حس نمیشود.
هوش مصنوعی: در خانه ما دختری که همچون گل سرخ زیبا باشد وجود ندارد. اگر مردی واقعی باشد، به هیچ وجه اجازه نمیدهد که همسرش پشت پرده بماند.
هوش مصنوعی: اگر لحظهای از عشق او دور شوم، نمیتوانم خود را کنترل کنم و چاک گریبانم را رها نمیکنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باز میافکند آن زلف کمند افکن او
کار آشفته ما را همه در گردن او
مکش ای باد صبا دامن گل را که نهاد
کار خود بلبل سودا زده بر دامن او
آتش عارض او از دل ماهر دودی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.