|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و تغییرات روحی ناشی از دیدار محبوب می‌پردازد. ناله و گریه از خوشحالی و زیبایی محبوب به وجود می‌آید. شبنم گل به خاطر زیبایی او در میکده به سراغش آمده و پرستش سنگی که برهمن انجام می‌دهد، نشان‌دهنده عشق و ارادت به محبوب است. در نهایت، شاعر به چالش و سختی دلی که نمی‌تواند از عشق به محبوب بگذرد، اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ناله‌ای که از لبانم برخاست به خاطر شادی دیدن تو بود و اشک‌هایم به خاطر خنده‌های تو در چشمانم گره خورد.
هوش مصنوعی: شبنم بر روی گل از غروب تا صبح، مانند ناز و لطافت در میکده می‌رقصد.
هوش مصنوعی: شخصی که مجذوب پرستش بت‌های سنگی سیاه است، چطور می‌تواند دلش را از پرستش تو دور کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.